Ötekileştirilmiş öteye atıverilmiş her insanın acısını yaşıyorum en derinden. "Acı duyabiliyorsan canlısın. Başkalarının acısını duyabiliyorsan insansın." der Tolstoy
Hukukçu Armand Duval ile Kamelyalarla süslenmiş Margurite Gautier adındaki yosma bir kadının yürekleri titreten, ruhlarımızı 19. Yüzyılın Paris'inde gezintiye çıkaran eşsiz bir aşk hikayesi.. Kitabın sonlarına doğru çektiğiö acıyı anlatamam, açık arı bir dille yazılmış en iyi aşk kitaplarından biri.. gözyaşlarıma hakim olamadım. Margurite'nin dediği gibi, kitabı çok acı çekerek okudum..
Bu öyle bir dünyadır ki, bataklıktan ibarettir. Çamura bulanmış bir insana tiksinti duymaktan başka neler yapılmış ki?
İmkansız bir Aşktı onların ki! Armand ne kadar çok sevsede ailesinin ve çevresinin onaylamadığı bir kadındı Margurite.. Herkese ait bir yosmaydı. Kimse görmek istemedi kalbinin güzelliğini zaten bu ön yargılar değilmi ki hepimizin hayatını yöneten...
