Vera..
youtu.be/X_siFinyr4A?si=...
Son zamanlarda kendimi yavaş yavaş tanımaya başladığımdan mıdır ya da sadece çarenin insan olmadığını anladığımdan mıdır bilmiyorum bir türlü iç huzura ulaşamıyorum. Düşüncelerim savruk, çoğu zaman dağınık ve toparlamaya çalıştığımda duygularımı yönetememem gibi bir çok düşünceler silsilesi. Eskiden sevdiğim hiç birşey bana artık iyi gelmiyor gibi kitap bile okumuyorum okuduğumda da yarım kalıyor. Duygularımı, benliğimi mi kendimi tanıyamayışımı mı yansıtıyor acaba yarım bıraktıklarım. Bilmiyorum.. Sadece yazmak istiyorum hissettiklerimi, kaçtıklarımı, anılarımı bir tek bu iyi geliyor şu an için ama dualar edeceğim berrak bir zihin ver Rabbim.. Öyle ya insan çare olamazdı çare Allah'tı...
TOZLU SAHİFELERDEN ÇIKIP YÜREKLERE YERLEŞEN KAHRAMAN: KÜR ŞAD (BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ)
Olay Örgüsü
İncelemeye geçmeden önce romanın genişçe bir özetini vermek faydalı olacaktır.
Olay 621 yılında, bir yaz gecesi başlar. Yüzbaşı Işbara Alp'ın buyruğundaki Gök Türk erleri bozkırda uyumaya çalışmaktadırlar. Ertesi gün Çin'e akın
Gerçekten öyle mi acaba?
Hiç kimse bile bile kötülük işleyemez, kötülük bilginin eksikliğinden ileri gelir.
Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir
Anlamlı ve güzel bir hikaye. Uzun bir hikaye.. Papatya ve yakamoz..
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere