Cezmi Ersöz kitaplarını liseye başlarken filan, ergenlik bunalımı içerisindeyken okumuştum. Pek bir hayran kalmıştım.
Okudukça ve yaş aldıkça Cezmi'nin salt belirli ruh durumuna sahip bir kitleye hitap ettiği kanısındayım. Kendi de bilmiyor belki bunu. Genç kızlar arasında çok seviliyorsunuz Cezmi Bey. Ama o kadar.
Ağır, sıkılgan ve umutsuz havalar..Aşk ağırdır ve o ağırlığı okuyucular da yüreklerinde hissetmelidir duygusu bana göre değil.
Yaşam kuş tüyü gibi olmalıdır. Sevgi de öyle.
137 syf.
9/10 puan verdi
Ahmet Hulûsi, İslâm'da kabul edilmiş yanlış olguları öyle güzel bertaraf ediyor ki bu kitabında. Gerçekten kapağın arkasındaki gibi "Hiç böyle anlatılmamıştı."
-Fatiha tefsirinden kendi tespitleriyle yola çıkarak, Farzlar- ibadetler ayrı olarak ele alınmış kitapta. Çevirdiğim her sayfayı rücu edip tekrar okudum; çünkü daha önce edindiğim birtakım bilgilerin dışındaydı. Böyle bir şey, şüpheye de mahâl vermedi değil ancak küçük bir araştırmamla Doğrulukları tasdik etmiş oldum.
kesinlikle "dini" literatüründe okuyacağınız kitaplardan biri olmalıdır.
-Kitabı Ahmedhulusi.org sitesinden de ücretsiz indirip okuyabilmek mümkün.
-"Allâh ilminin karşılığı alınmaz"
Evet. Kitabın giriş kısmında yazan bir cümle, şüphesiz yabancı olduğumuz şeylerin dışındaydı(!) Çünkü günümüzde "Allah İlmi" ticari olarak kullanılıyor ne yazık ki..
Oysa Avrupa'nın çoğu ülkesinde İncil ve Dini anlatan kitaplar halka ücretsiz olarak verilmekte olduğunu duyuyoruz; Ne acı!
Doğru olan budur, Allâh ilminin hiçbir karşılığı olmaz, olamaz. Bu yüzdendir ki Ahmet Hulûsi'nin kitapları ülkemizde 1 milyon civarında ailenin kitaplığında yer bulabilmekte. İyi ki de var.
Okuyunuz, okutunuz...
Roman uzun (1000+ sayfa) olunca inceleme yazısı da uzun mu olmalıdır? Şaka :) Özellikle kısa tutacağım.
(Kimilerine göre tüm zamanların en büyük romancısı kabul edilen) Tolstoy bu başyapıtında genel olarak kadın-erkek ilişkilerini, özellikle de aşkı nefis işlemiş. Romanda -zaman zaman birbirine dokunsa da- büyük ölçüde birbirine paralel akan iki aşk hikayesi konu ediliyor. Kategorize etmek ne ölçüde uygun olur bilemedim, pek taraftar da değilim aslında ama hadi denemiş olayım: Bu aşklardan biri nefis, kişiye değer katan nitelikte, diğeriyse mahveden, yakan yokeden cinsten.
Kitapta ayrıca yaşamda kültürün ve toplum normunun hayati önemi bizlere "öğretiliyor." Daha doğrusu, sanırım benim en büyük çıkarımım bu oldu.
Bu noktada bir parantez açayım: Aklıma (aslında başka kulvarların insanı, şirket yönetimi ve strateji gurusu Michael Porter’a atfedilen) “Culture eats strategy at breakfast” sözü geldi. Yani Türkçe'si (benim çevirimle) “Kültür stratejiyi bozuk para gibi harcar.” Yani diyor ki, yerleşik kültüre karşı duruyorsanız sıkı durun, ayrıca bilin ki, kültürün önünde pek bir şey duramaz, kültür herşeyi ezer geçer. Kapa parantez, incelemeye devam.
Yazım tekniği, üslup olarak ne diyebilirim? Fevkalade. Romandaki duygu seli/cümbüşü ve psikolojik çözümlemeler öyle dolu dolu, öyle etkileyici ki, romandaki ana karakterlerin her birini ayrı ayrı yaşıyorsunuz. Misal ben tüm karakterleri şu an çok iyi tanıyorum, anlıyorum. Ve bundan çok etkilendim, Tolstoy nefis iş çıkarmış.
Son olarak hadi içimde kalmasın, paylaşmış olayım: Evet, Anna'ya ben de aşık oldum :)
Bütün kitaplar eşittir. Ama bazı kitaplar öbürlerinden daha eşittir…
Eğer kitabı okumuş iseniz bu alıntı sizi gülümsetmiştir. Bir yerden hatırlıyorum diyorsunuzdur. Ama eğer okumadıysanız ayracınıza not edin, zira sonunda bakınca gülümseyeceksiniz. Ve kitap hakkında sorduklarında cevabınız bu söz olacak. “Evet, tüm kitaplar eşittir
Kitapta küçük bir kızın gözünden siyah-beyaz ayrımına dair bir olay anlatılıyor. Ben kitabın sade bir dille anlatılmasına hic takılmadım açıkçası. Sonuçta bir kız çocuğunun düşüncelerinin saf, duru, önyargısız olmasını beklerdim ve bulduğum da buydu. Kitapta öyle zıt insan tiplemeleri vardı ki. Ve bir o kadar da iki yüzlü insan vardı bana göre. Yahudilere yaptıkları için Hitler e demediklerini bırakmayan insanlar kendi ülkesinde onlarla beraber yaşayan siyahileri insan yerine bile koymuyorlar. Ve bu yaptıklarının farkında bile değiller. Sanki bir adet, bir kanun gibi. Demek ki insan tanımı onlara göre değişen bir kavram. Amerikalılara göre siyahiler insandan sayılmazken, hitlere göre de yahudiler. Ama tek bir gerçek var aslında insan insandır. Dini dili ırkı ne olursa olsun. Ve adalet hepsi için geçerli olmalıdır. İşte bu kitapta da buna inanan insanların verdiği savaşı görüyoruz. Bu konu nasıl daha iyi anlatılırdı bilemiyorum.
(SPOILER İÇERMEKTEDİR)
Rousseau’nun diğer ansiklopedistler tarafından yadırganması ve dışarıda tutulması onu uzun süreli yalnızlıklara itmiş. Bu duygu yoğunlukları ve kendini savunma çabaları onu “İtiraflar” adlı çalışmasını yazmaya itmiştir. “İtiraflar”dan çok daha sonraları, cüsse açısından daha küçük ancak yine aynı temeller üzerine oturan
