Okudukça bazı şeylerin farkına varıyor insan, yaşamın önemi gibi... Yaşıyoruz ama kendimiz gibi mi yoksa başkalarına yaranabilmek ya da toplum içine karışabilmek için mi ? Kendimizden ne derece ödün veriyoruz? Farklı kişiliğe sahipsek bunu neden saklıyoruz ya da farklı birşey düşündüğümüzde farklı bir harekette bulunduğumuzda neden hemen tuhaf gözlerle bakılıyor, deli sıfatı yiyoruz? İşte bu kitap bu düşünceleri ve cevapları gayet güzel yansıtıyor.
Veronika'ya gelirsek eğer ölmekle ölmemek arasında gelgit yaşıyor. Ölüme giderken bile kafasında binbir soru var ve en sonunda farkına varıyor yaşama sevincinin. Kitap diğer karakterlerin de neden Veronika ile yollarının keşistiğinden bahsediyor. Hayattanızdan ufak kesintiler de bulabilirsiniz. Belki sizlerde buna benzer durumlar yaşadınız.
Zaten hayatta böyle değil mi? Ölüm düşüncesi bu kız gibi geçer ya da geçmez aklımızdan belki ama bazen bunalır, enerjimiz düşer hatta içimize kapandığımız anlar olur. Bazen öyle bir an gelir ki neşe, sevinç kaplar ruhumuzu ve bedenimizi. İyi ki deriz herşey için ve mutluluk saçarız çevremize... Hayatımızın her anında vardır böyle anlar. Önemli olan zoru başarıp başedebilmek her ne yaşıyorsak...
İşte böyle bir kitap...
Bu arada herkesin içinde elbet vardır bir delilik diyerek noktalamak istiyorum.
Veronika Ölmek İstiyor
Paulo Coelho
Şeriatçı Terörün ve Batının Kıskacındaki Ülke TürkiyeNecip Hablemitoğlu · Pozitif Yayıncılık · 2011182 okunma
112 syf.
8/10 puan verdi
·
Liked
“Bir hayal kurun ve söyleyin ama çok uçuk kaçık olsun, mesela yemek yapan bir canavar.” Yapay zeka ile ilgili bilgi verirken Büşra böyle tarif etti bize olayı. Ama hayal kuramadım kuramadık. Belki de bu yüzden hayalle gerçeği ayıramadığımdan herşeye realistçe yaklaştığımdan her öyküyü çözemedim gösterdiği uyarı levhalarını okuyamadım. Her öyküyü çözmelimiydim ki ya da bana illa birşey anlatmalı mı kitaplar. Belki ben iyi bir dinleyici/okuyucuyumdur ve bana içindeki dertleri, hayalleri, anıları anlatıyordur yazar… @naime_erkovan hanımefendi’yi @istevinfo ile tanıdım ve kitap tahlillerini çok beğenerek dinliyorum. Kitabı anlayabilmek-tabi ki yazarı- bir kaç video izledim 
Betül haskalaycı deki konuşma bana iyi geldi. İyi ki dinledim, dinlemeye devam. Okumak mı? Ne zaman ki hayal dünyamın paslarını temizlerim öyle… ama umarım kitap dünyasında gezen bir flanöre dönüşmem, avcı gibi. “Bay Pu Çağrılıyor” ve “BeyazÇit” en etkili öykülerdi bana göre, gönlüme hüzün çökse de Zehra seslere dikkat et takip et, çitleri atla, duvarlar kurma sevdiklerinle arana
9/10 puan verdi
OKUYUN, OKUTUN!
Bu tavsiyeler öyle kolay kolay her kitap için verilemez.
Ne okuyayım, sorusuna cevap vermek de kolay değildir. Kişinin eğitimi, yaşı, okuma alışkanlığı vs vs önemlidir. Lakin ben artık tereddütsüz herkese, her yaştan her fikirden her görüşten insana tavsiye edilebilecek bir eserle tanıştım ki çok geç oldu. Bırakın tavsiyeyi bir yerden para bulsam mesela, alıp tek tek dağıtıp "Mutlaka okuyun, okutun!" diyeceğim bir şaheser...
Mithat Cemal Kuntay Mehmet Akif'le tanıştığında 18 yaşında Akif ise otuzlarında. Akif'in vefatına kadar süren bir dostluk... Yıllarca devam eden bir muhabbet...
Mithat Cemal, Akif'le aynı dini hassasiyetleri paylaşmıyor. Fakat dostu Mısır Apartmanı'nın bir dairesinde, yoksulluk içinde, acılar çekerek vefat edince, "Hakikat uğruna hayatını feda eden!", hakikati haykırdığı için daha hayatta iken unutulan milli şair unutulmasın diye onunla olan anılarını kaleme alıyor.
Böyle samimi, böyle tatlı bir dille yazılan kaç biyografi eseri vardır bilmiyorum. Lakin ben 445 sayfa boyunca suratımda bir gülümseme ile okudum. Hatta çoğu yerde sesli güldüm. Son iki sayfada da ağladım. Mithat Cemal eseri müthiş bir edebî dil, çok tatlı bir mizah ile yazmış.
Ve hiç abartmadan, hatta yer yer eleştirerek yazdığı Mehmet Akif'e hayran olmamak elde değil.
Eşsiz bir karakter.
Mehmet Akif kesinlikle İstiklal Marşı şairi olmanın ötesinde bir değer. Kesinlikle yakından tanınması gereken bir karakter.
Bu kitap, her edebiyatçının, her müminin, her öğretmenin, her öğrencinin, bu ülkenin her ferdinin okuması gereken bir eser.
Okuyun, muhakkak okuyun. 
Mithat Cemal Kuntay
