Arefe gününde bir taze mezar
Öylesine boynu bükük. yalnız, çaresiz...
Yönelmiş bir köşede tek başına Allah'a
Dokunsam doğrulacak sanki altında yatan
Toprağı nemli daha.
Ve bir adam, çömelmiş mezarın baş ucuna
Bir elinde buruşuk bir beyaz mendil.
Diğerinde açılmış Kur'an-ı Kerîm
Okuyor mu, ağlıyor mu hiç belli değil...
Ah sormayın kimdir bu bayramlara çıkmayan
Acısı içimde ayrı bir gamdır.
O toprakta yatan, kız kardeşimdir
Kur'an okuyan babamdır.
Sayfa 379 - Zambak Yayınları