Ayaktayım ama hayatta değilim. Mecburiyetlerim var.! Bu mecburiyetler ne tümden bitmeme izin veriyor ne de yarım kalan bazı şeyleri bitirmeme. Bu mecburiyetler öyle anlayışsız ki, odalara kapanmama, ağlamama, acılarımı doya doya yaşamama bile izin vermiyor. Bu mecburiyetler yediriyor, içiriyor, güldürüyor, ağlatıyor ama, mutlu etmiyor,huzur vermiyor. Uzun uzun düşündürüyor sadece..🕊️