Dışarıya çıkmaya korktuğum şu günlerde bir köy havası aldım diyebilirim. Kahraman ne yaşadıysa hissettim, bağ kurdum. Sofrasına konuk oldum. Yer yer kızdım lakin iki cümle sonrasında da öfkem diniverdi. Yazarın tabiri ile: Öfkem süt köpüğü gibi kabarıp dindi. Kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okuyun, okutun. İyi okumalar. :)
