Hangimiz düş hangimiz gerçek ? Düşünüyorum , o halde ben varım. Düşünen bir adamı düşünüyorum ve onun, kendisinin düşündüğünü bildiğini düşlüyorum. Bu adam düşünüyor olmasından varolduğu sonucunu çıkarıyor. Ve ben, onun çıkarımının doğru olduğunu biliyorum. Çünkü o benim düşüm. Varolduğunu böylece haklı olarak ileri süren bu adamın beni düşlediğini düşünüyorum. Öyleyse, gerçek olan biri beni düşlüyor. O gerçek, ben ise bir düş oluyorum.
Sayfa 237 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Düşünüyorum öyleyse varım, varım çünkü düşünüyorum, peki niçin düşünüyorum? Düşünmek istemiyorum artık; var olmak istemediğimi düşündüğüm için varım, düşünüyorum çünkü.
Can yayınlarıKitabı okuyor
"Ne var ki ben, kendimle ilgili bazi meseleleri hâlâ çözebilmis degilim. Rendekâr, düşünüyor olmasundan var oldugu sonucunu çıkarıyor. Ben de düsünüyorum, dolayısıyla varım ama kimim? Galata'da Yelkenci Hani bitişiğinde ikamet eden Uzun ihsan Efendi mi yoksa bugünden tam üç yüz sekiz yil sonra, sözgelimi Izmir'de oturan mahzun ve şaşkın adam mi? Hangimiz düş ve hangimiz gerçek?
Düşünüyorum, o halde ben varım. Düşünen bir adamı düşünüyorum ve onun, kendisinin düsündügünü bildigini düşlüyorum. Bu adam düşünüyor olmasından var oldugu sonucunu çıkarıyor. Ve ben, onun çikariminin dogru oldugunu biliyorum.Çünkü o, benim düşüm. Var oldugunu böylece haklı olarak ileri süren bu adamın beni düsledigini düsünüyorum. Öyleyse gerçek olan biri beni düsünüyor. O gerçek, ben ise bir düs oluyorum."
Sayfa 236
Ne garip değil mi, “Düşünüyorum, öyleyse varım.” aydınlanmasını yaşayıp 400 yıl sonra “İnanıyorum, öyleyse doğruyum.” karanlığına şahit olmak gerçekten inanılmaz.
Sayfa 238Kitabı okudu
Fakat bu, bir su birikintisi değil bir aynıydı. Yanı başındaki kaplan ise, sanki suymuş gibi aynayıdilini şaşırtada şaşırtada içiyor, bir taraftan da yan gözle kendisine bakıyordu . Susuzluğunu giderdikten sonra açlığını da bastırmaya kararlı olduğu belliydi. Uzun İhsan Efendi korkmadı, bunun bir düş olduğu belliydi . Diz üstü çöküp aynaya baktı ve orada kendi aksi yerine oğlu Bünyamin'in yüzünü gördü . Kendi kendine, "Düş görüyorum " dedi. " Düş gördüğümden şüphe edemem. Düş görüyorum, öyleyse ben varım . Varım ama ben kimim?"
Sayfa 45 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Zihinsel ben duygusunun (ya da ruhsal ben duygusu) akılcı ifadesi "düşünüyorum, öyleyse varim"dır. Öznenin kendine özgü kimlik duygusunun korunmasını sağlar. Çoğunlukla üstbenle birleşir ve tamamen zihinsel olarak kalır (çünkü hareketliliğe geçiş imkanı olmayan üstben, dikkat üzerinde etkili
olabilir ama istenç üzerinde etkili olamaz).
Sayfa 134Kitabı okuyor
