Oysa senin yanında olmaktan, hep senin yanında yaşamaktan daha büyük bir mutluluk bildiğim mi var benim; beri yandan hep kafamdan geçiririm, burada dünya yüzünde sevgimiz için rahat bir yer yok diye; ne köyde, ne başka yerde onun için, kafamda bir mezar canlandırırım hep, derin ve dar bir mezar; içinde bir kıskaç gibi kucaklarız birbirimizi, ben yüzümü sende, sen yüzünü bende gizlersin, kimse de artık göremez bizi.
Sayfa 171 - Maviçatı YayınlarıKitabı okudu
Aslan Asker Şvayk
Hizmetçi kadın, “Başımıza gelenleri duydunuz mu efendim?” dedi Şvayk’a.
“Sevgili Ferdinand’ımızı öldürmüşler!”*
Şvayk, yıllar önce, ahmaklığı heyet raporuyla resmiyet kazanınca
ordudan ayrılmak zorunda kalmış, köpek satıcılığına başlamıştı;
soysuz hilkat garibelerini millete soylu köpekler diye yutturuyordu.
Köpek satıcılığının yanı
Sayfa 15 - 1 Aslan Asker Şvayk Dünya Savaşı’na burnunu sokuyor - Birinci bölüm CEPHE GERİSİNDE - Can Yayınları 2006Kitabı okudu
Benim bildiğim, nesnelerin insana dokunmaması gerekir. Çünkü canlı değillerdir. Aralarında yaşar, onları kullanır, sonra yerlerine koruz. Onlar sadece yararlıdırlar. Oysa bana dokunuyorlar. Çekilmez bir durum bu. Onlarla bağlantı kurmak korkutuyor beni. Sanki hepsi birer canlı hayvan.
Sayfa 28
Bulantı
Benim bildiğim, nesnelerin insana dokunmaması gerekir. Çünkü canlı değillerdir. Aralarında yaşar, onları kullanır, sonra yerlerine koruz. Onlar sadece yararlıdır. Oysa bana dokunuyorlar. Çekilmez bir durum bu. Onlarla bağlantı kurmak korkutuyor beni. Sanki hepsi birer canlı hayvan.
Sayfa 28 - canKitabı okudu
"Soğuk bildiğim bir şeydi, hep üşümüştüm ben. Bir çocukken, yanmayan kaloriferlerin gecesinde yurttaki tek yorganımı bir başkasına kaptırdığımda da; sıcak su fazla gitmesin diye soğuk suyla kış ortasında banyo yapmak zorunda kaldığımız, toplu banyolarımızda da; karlı gecelerde balkona cezaya bırakıldığımda da...Şu an beni sarmalamaya çalışan sıcaklığın aksine soğuk tanıdıktı. Oysa sıcak, o bizim bilmediğimiz evlerde yanan ışıkların fısıldadığı bir masaldı. Benim hiç dinlemeye hakkım olmamıştı."
Sayfa 208 - Postiga YayınlarıKitabı okudu
''Seni kinyas en son fransa'da görmüştüm. Paris'te. Ama kayra, seni en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum. Neyse, önemli değil. Çok zaman geçti sonuçta görüşmeyeli. Paris'ten ayrılmamı biliyorsunuz herhalde. Zaten çok fazla anlatılacak bir tarafı da yok. Neden bana verdiklerini hala anlayamadığım o bursla, şu an ismini yanlışlık yapmamak için
