"Anılar da yaşlanır, değişir ve eski berrak çizgilerini kaybederler. Onlar bile zamanın gücüne karşı direnemezler. Çünkü zamanın eline öyle tılsımlı ve ilahî bir güç verilmiştir ki, bir bölüm sonra, bir bölüm önce yaşadıklarımıza baktığımızda yalnızca buruk bir gülümsemeyle şaşarız, yaralarımızın nasıl böyle ustalıkla sarıldığına... Zaman usta bir saat tamircisinin sabrı ve dikkatiyle üzerine düşeni yapar yalnızca."
Sayfa 168 - Can YayınlarıKitabı okudu
Oysa biliyoruz ki hayat acıtır; acıtmıyorsa hayat değildir.
Sayfa 48
Çocuklar ölmüş! Desem
Hangi taraftan? Derler...
Oysa çocukların tarafı olmaz ki..!
🖤🥀
"Bedenim ben, hem de ruh" - böyle konuşur çocuk. Neden çocuklar gibi konuşmayalım ki?
Ama uyanmış, bilen kişi der ki: Bütünüyle bedenim ben, başka hiçbir şey değilim onun dışında; ruh da bedendeki bir şeye verilen addır sadece.
Beden büyük bir akıldır, tek bir duygusu olan bir çoğulluktur, bir savaş ve bir barıştır, bir sürü ve bir çobandır.
Senin küçük aklın da bedeninin aletidir, kardeşim, şu senin "tin" dediğin, senin büyük aklının küçük bir aleti ve oyuncağıdır.
"Ben," diyorsun ve gurur duyuyorsun bu sözcükten, inanmak istemeyeceksin ama - senin bedenin ve onun büyük aklı daha da büyüktür oysa; o Ben demez, ama Ben'i oluşturur.
Sayfa 27
"Hoşgörülü olun ve unutmayın ki, benim fikirlerimi izleme açısından, Jung'a göre daha az zorluk çekiyorsunuz. Siz, ırk akrabalığı vasıtasıyla benim entelektüel yapıma daha yakınsınız. Oysa o, bir hıristiyan ve rahip çocuğu olarak, ancak ve ancak büyük engelleri aşarak bana ulaşabilmektedir."
Sayfa 13Kitabı okuyor
Gittin...
Ben arkandan sadece baktım.
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki...
’’gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi.
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim...’’ diyecektim sana.
Konuşamadım...
Kuşlar bölük bölük hayatıma giriyor
Bütün çığlıkları kuşanmış ölüm
Dudaklarında siyanür
Oysa bilmiyor ki, bu yolculuktan
Yollar tükense de, dönmeyeceğim
Seni yaşamadan ölmeyeceğim
Sen hiç istemedin ki dostum! İstemek nedir bilmedin ki! Hiç tutulmadın sen! Tutkuların için ölmedin ki! İsteseydin ölürdün, ölseydin olurdun! Sen hiç olmadın ki! Evet, olmadın, çünkü sen hiç ölmedin! Ölecek kadar istemedin, ölümün pahasına istemedin, ölümüne istemedin! İsteseydin ölürdün, ölseydin olurdun. Oysa ne öldün ne oldun. Çünkü sen istemedin; isteğini, istediğini aslında dile bile getirmedin. Öyle Ya, bir kere dile getirseydin , olurdun, bir kez adam gibi aklından geçirseydin hemen orda olmuş ve ölmüş idin.
Sen hiç istemedin ki dostum! İstemesini bilmedin, istemek nedir bilmedin! Çünkü sen ol deyince olduranı hiç tanımadın!!
İz
❝
Seni seviyorum diyip
Sevdiğini yaralayanları görüyorum
Oysa insan sevdiğini incitebilir mi?
Sevdiğini...
Öyle saf öyle güzel sevmeli ki
Sevgisinin izi kalmalı
Ben de seni öyle saf öyle güzel sevmiştim
Başkasının bir daha sevemeyeceği kadar
Biliyorum,
Beni hatırladığında
Hafif bir tebessüm belirecek dudağında
Gözlerin parıldayacak
Her zamanki gibi
Sevgimin bıraktığı izden ❞
🖋️Dedekargınoğlu
"Ama her şey öyle çürümüş ki, en insan olanımız bile hayatta hiçbir şeyin kendini feda etmeye değmediğini düşünüyor artık. Hangimizin hayatı bir değer için kendini feda etmekten daha kıymetli oysa?"
