"Başka-sevgisi nasıl gerçekleşir?" sorusu,
"Ben-bağnazlığı aşılabilir mi?" sorusuna bağlı, özce. Olanca varlığımızla soralım öyleyse:
Ben bağnazlığı aşılabilir mi?"
Kim ne derse desin aşk için özce hoş,sonra boş gelir...
Her seferinde canım yanar
Aşk yalan gelir...
Aristoteles’e göre canlı varlık cansızdan tabiatça, özce ayrılır. Çünkü onda var olan hayat, maddeyi harekete getiren ve maddi olmayan bir prensiptir.
Nitekim bütün tabiat da Platon’un görüşüne göre böyle bir “can”a (nefs) sahiptir: O buna âlemin hayatı (nefs-ül-âlem) diyor.
Aristoteles’e göre tabiat yüce bir akıl tarafından idare edilmektedir.
O bitkilerin en ilkel derecesinden insana kadar bütün canlı varlıklarda hâkim olan bu prensibe nefs (anima veya nous) diyor.
Sayfa 514 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kojève
Seyreden insan, seyrettiği şey tarafından 'emilmiştir' ve 'bilen özne'de, bilinen nesne içinde kendini kaybetmiştir. Seyrediş nesneyi açığa vurur, ama özneyi açığa vurmaz. Bilme ediminde ve edimiyle -ya da daha doğrusu, bilme edimi olarak- kendini, seyredene gösteren şey özne değil nesnedir. Seyrettiği nesneye 'dalıp gitmiş olan' insan, bir istekle; örneğin yeme isteğiyle kendisine gelebilir' ancak. Bir varlığı Ben olarak oluşturan (kuran) ve onu Ben... ' demeye iterek Ben olarak açığaa-vuran, onun (bilinçli) isteğidir. (Hakiki) Bilgide kendisi tarafından kendisine açığaa vurulmuş olan Varlığı, nesneden farklı ve ona 'karşıt' bir özne tarafından, bir 'özneye' açığa-vurulmuş bir nesne haline getiren şey de istektir. İnsan, kendisinin' İsteğinde ve İsteğiyle ve daha doğrusu, İstegi olması bakımından bir Ben olarak, Ben-olmayandan özce farklı ve Ben olmayana radikal olarak karşıt Ben olarak kendini oluşturur ve kendini açığa-vurur. Ben (insansal Ben), bir İsteğin Benidir -ya da- İstek Benidir.
Sayfa 96
