Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hüsamettin Özçelik

"İnsan nereye gitse derdini de oraya götürürmüş..."
Reklam
"İnsanlar var ile yok arasında yaşıyorlardı. Sessiz, huzurlu, gülümser, memnun ve razı."
"Mantığı, duyguları tarafından gasp edilen genç, daha önce tanımadığı güçlü heyecanlarla sarsılıp titriyor, hislerin yücelerek manevi bir hale bürünüp hayatın zirvesinin ötesine taşındığı bir duyarlılık denizinde, hazlar içinde sürükleniyordu.*
Sayfa 33

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Hem konuşmaya ne gerek vardı? İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimelerde her şeyi anlatmaya yetmez.
Aşk gönlün işiydi ve onun olduğu yerde aklın yeri olmazdı. Akıldan geçmeden aşk gönüle girmezdi. Duygular düşüncelere hakim olunca başlardı aşk...
Reklam
"Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum."
-"Beni neden burada tutuyorsunuz?'' -''Hasta olduğunuz için.'' -''Evet hastayım. Ancak siz de biliyorsunuz ki onlarca, hatta yüzlerce deli özgürce dışarıda dolaşıyor, çünkü cehaletiniz yüzünden onları sağlıklı olanlardan ayırt edemiyorsunuz.''
İkisine de aşk, insa iradesinin dışında husisi bir hayata sahip olduğu için itaatten ziyade zalimce hükmeden bir canavar gibi geliyordu.
Reklam
Ah, bu gözlerdeki sorulardan bezmiş mana, bu yorgun, zavallı, ağlamış gözlerdeki af ışığı...
‘’ Sevdiğiniz çiçek, milyonlarca yıldızdan yalnız birinde bile bulunsa yıldızlara bakmak mutluluğunuz için yeterlidir. ‘’
“Senden elimde tek bir satır yok şu son saatlerimde, hayatımı vermiş olduğum insandan tek bir satır bile yok.”
“O son gün ani bir kararlılıkla sana yakın olmadan yaşayamayacağımı hissettim. Senden başka kurtuluş göremiyordum.”
"Binlerce insanın arasında yapayalnız olmanın ne anlama geldiğini bilemezsin"
“- Ağlamak kötü bir şey mi? – Ağlamak hiçbir zaman kötü değildir, budala. Neden sordun? – Bilmiyorum. Bir türlü alışamadım. Sanki yüreğim boş bir kafes…”