Nasıl oluyor da bu kadar incecik bir kitap insanı sorgulatarak, derince bir düşünceye itebiliyor? Ve bunu hangi yazar bu kadar ustaca bir şekilde yapabiliyor?
Tabii ki, yazmış olduğu bütün eserleri başarılı bir şekilde yazarak, yıllardır etkisini sürdüren az sayıda olan yazarlardan birisi de şüphesiz ki Halil Cibran!
Halil Cibran'ın kalemini çok sevdiğim için bütün eserlerini (evet bana hitap etmeyen konular olsa bile) okuma kararı almıştım ve sıra hazır elimde bulunan bu kitaba gelmişti, so why not!? :)
Merhaba, bu kitabımız aforizmalardan oluşuyor. Aforizma ne derseniz kısaca açıklayayım: Özdeyiş yanii az ve öz biçimde kelimeler üzerinden raks edilerek kurulan cümleler. Hayata ve okuyucuya karşı verilmek istenen basit görünümlü nitelikli mazmun dolu, öğüt verici mesajları içeriyor diyebilirim.
Okuyucuyu sıkmıyor, bir çırpıda okunabiliyor, bilindik konuları ele alışıyla (sevgi, adalet, varoluşsal sanat, iyilik ve kötülük vb.) harika bir eser.
Halil Cibran'ın kullandığı saf edebî üslubu ile okuyanı büyüleyici diliyle sanki sizinle konuşuyormuş gibi hissettiriyor. Cümlelerinde imalar bulundurması da çabası... Okuyanı pişman ettirmiyor açıkçası.
