Özdeyişler olarak formüle edilen bu kurallar, bizi farklı yönlere itme ve davranışlarımıza net bir çizgi temelinde oluşturma eğiliminde olan değişken arzularımızı ve doğal duygularımızı disipline etmeye yardımcı olur.
Sayfa 143Kitabı okuyor
Kendimizi adamakıllı değiştirdiğimizde, değişmemiş dostlarımız, geç-mişimizin hortlakları olurlar: sesleri gölgeli-ürpertici gelir kulağımıza - sanki kendimizi duyuyor gibiyizdir, ama daha genç, daha sert, daha ham halimizi.
Kişisel olandan ürkmeyi bilmeyen insanlarla ilişki kurmamalı ya da önceden mesafeliliğin kelepçelerini acımasızca takmalı onlara.
ironi
Açıkçası sadece kendi boynumun üzerinde doğru durmuyor kafam; çünkü bilindiği gibi, başka herkes daha iyi biliyor neyi yapıp neyi yapmamam gerektiğini: sadece biçare ben bir akıl veremiyorum kendime. Hepimiz de, üzerlerine yanlış kafalar yerleştirilmiş heykel sütunları gibi değil miyiz? - doğru değil mi, sevgili komşum? - Yok, hayır, tam da sen bir istisnasın.
Hikmetnâme: Özdeyişler Kitabı
Ne kadar da muhteşem ve uçsuz bucaksız miras payım!
Servetim de, ekeceğim tarlalar da, sadece zamanım.
Sayfa 53Kitabı okudu
Okuma ve Yazma Üstüne
Dağlarda en kısa yol, doruktan doruğadır: Ama uzun bacakların olmalı bunun için. Özdeyişler, doruklar olmalı. Söz söylenen kişiler de, boylu boslu olmalı.
Sayfa 69Kitabı okuyor
Seninle kitap arasında bir mesafe kalsın.
Ne zamana kadar öğrenip duracaksın?
Artık sen de kendinden özdeyişler ver.
İnsan büyük bir tehlikeyle karşılaşmadığı sürece içindeki cesarete kefil olamaz.
Zihnimiz bedenimizden daha tembeldir.
Yeknesak bir zihniyetle uzun süre hoş görülmek zordur.
Hasetten arınmak nefretten arınmaktan zordur.