·
Puan vermedi
Kendi'ni bırakmayacağına dair de söz'ü büyüktü. Köşe bucak o duyguyu hissediyor, yerine bir şey koyarak da kaçamıyordu, en özel alanı olan evinde şu an içeri alınmış bir "yok" hissiyle baş başayken.
Sayfa 7 - Psikonet YayıncılıkKitabı okuyor
225 syf.
·
Puan vermedi
Bismillahirrahmanirrahim
İncelemeye başlamadan önce bu kitabı okumama vesile olduğun ve hediyen için tekrardan teşekkür ederim canım beyefendim 
Maحmuد :)
Kitabın ismiyle anlaşıldığı üzere. Mahmud Efendi'yi konu alıyor.
• Tasavvuf ve Nakşibendiyye
• Tahsili
• Hocaları
• Tasavvuf Yönü
• Eğitim Hizmetleri
• Ahlakı
• Çarşaf ve
Atsız'ın Dostları ve Ziyaretçileri: Türk milliyetçiliğinin "uyutulma dönemi"nde Atsız'ın da faaliyetleri sınırlıdır. Günleri, yollarda ve Süleymaniye Kütüphanesi'nde geçmektedir. Tanıdıkların, kendisini merak eden Türkçülerin ziyaretlerinin de ardı arkası kesilmemektedir. Ya bilhassa öğle tatillerinde kütüphanede, ya da
…hiç kimsenin özel olmayacağını söylemeye gerek var mı?
İnsanların fiziki ve elzem ihtiyaçlarının çok ötesinde tüketmelerine dayanan bir toplumsal düzen, her bir bireyin çok özel olduğunun altını çizmek zorunda. "Özel" kelimesinin tanımı gereği, herkesin bu sıfatı haiz olması durumunda aslında hiç kimsenin özel olmayacağını söylemeye gerek var mı?
Sayfa 5Kitabı okuyor
Arşiv-kayıtlılarda kalanlardan
"Vakti zamanında herkes dönemin ünlü matematik hocalarından ders alıp kendini geleceğe hazırlarken, ben yaşadıklarımdan özel derd almayı tercih edip kendi felaketimi hazırladım."
Nihayet, aynanın karşısına geçti gömleğini değiştirdi. Burun deliklerinden çıkan iki kılı kopardı ve kırmızı bir frak giydi. Aşağı indi ve özel arabasına binerek, pencerelerden yansıyan ışıklarla aydınlanan geniş sokaklarda ilerlerdi.
Bize benzemeyen bazı insanlar var. Bizim duymadığımız sesleri duyuyorlar, bizim görmediğimiz renkleri görüyorlar, bizim bilmediğimiz cümleleri biliyorlar.
Bir boşluğa ellerini sokuyorlar ve oradan sesler, renkler, cümleler çıkarıyorlar.
Kendisi de sihrin parçası olan bir sihirbaz gibi.
Sonra o boşluktan çıkardıklarını yan yana diziyorlar.
Onların büyük bir boşluktan bulup getirdikleriyle bir bakıyoruz bizim hayatımızın küçük boşlukları doluyor.
Anlamsızlıklarımız anlam kazanıyor.
Sanki ölümlü bir fani olduğumuz gerçeğinin varlığımıza eklediği o kurt yeniği gibi girintili çıkıntılı eksiklikleri tamamlayabilmemiz için gönderiliyor onlar.
Özel görevliler gibi.
Görünüşleri bizim gibi ama ruhları, halleri, duyguları, düşünce biçimleri çok daha değişik.
Bizim için önemli olanlar onlar için önemli değil.
Bir yanlarıyla sanki bir başka âlemde yaşıyorlar.
Sayfa 91 - Everest YayınlarıKitabı okuyor
Diplomalar kimseye öylesine uğramaz.. modern diplomalar, "artık sahibin benim" demekten geri durmuyor.. Yine de İsmet Özel'in sözlerine kulak vermek gerekir; "bu ülkede akıllılarla konuşmak için hiçbir şeye ihtiyaç yok fakat aptallarla konuşabilmek için diploman ve paran olması lazım."
İşyerinde patronuna kızan bir babanın, eşinin ve çocuklarının canını sıkmaya hakkı var mı?
Eşine sinirlenen bir annenin, sinirini çocuklarından çıkartmaya hakkı var mı
Özel hayatında problemleri olan bir öğretmenin, sınıfta öğrencilerinin canını sıkmaya hakkı var mı?
Sayfa 89 - Oku Yorum YayınlarıKitabı okuyor
İşte "beğendiğim" insanlar:
— insan dramının bilincinde olmayanlar,
— her sanat yapıtının ayrı biçim ve aynı ölçü ile algılayanlar,
— uçakta iştahla yemek yiyenler,
— karı veya kocasına hayranlık duyanlar,
— kendilerine hakim olmaları gerektiğini sananlar,
— görgüden söz edenler,
— herhangi bir gemide, herhangi bir yabancının ayakkabılannı
modaya uygun bulup bu konuda konuşanlar,
— biriyle yatıp, ona iyilik ettiklerini sananlar,
— sabahları genel konular üzerine konuşabilenler, .
— özel yaşamlarını gizli tutmaları gerektiğim sanıp, bu konuda hiç söz etmeyenler,
— yemekler ve mutfak üzerine konuşurken, sanki bir askeri
darbeden söz eder gibi heyecanlananlar,
— âşık olunca, ömür boyu sürecek eşlerim bulduklarını sananlar.
Sayfa 62 - YKYKitabı okuyor
Atsız'ı görmek bende bir tutku hâline gelmişti
"Atsız, 1952'de öğretmenlikten alınıp da kütüphanede bir memuriyete tayin edilince, onu ya evinde ziyaret ederek, yahut da çalıştığı yere, Süleymaniye Kütüphanesi'ne giderek görebiliyorduk. Ev ziyaretleri daha çok özel bir mânâ taşıyor, bazen önceden sözleşerek gerçekleşiyor ve daima uzun sürüyordu. Süleymaniye Kütüphanesi kısa ve habersiz görüşmeler için daha uygundu. İstanbul Hukuk Fakültesi, Süleymaniye Kütüphanesi'ne çok yakındı. Belki birkaç yüz metre. Ben, 1955'ten sonra Hukuk Fakültesi'nde okuyor ve bir taraftan da gazetecilik yapıyordum. O zaman dersler öğleye kadardı. Ders saatleri tamamlanınca -hele gazetede acele bir işim de yoksa Atsız'a uğrayıp onu görmek bende bir tutku hâline gelmişti." (Deliorman 2013: 205-206).
Eğer bir baba iseniz bu akşam özel olarak evinize çocuklarınızla ilgilenmek üzere gitmenizi rica ediyorum. Onların yüzlerine dikkatle bakın: Neler biliyorlar, sorular sorarak bir deneyin. Sizden neler bekliyorlar, öğrenmeye çalışın. Onlarla biraz konuşursanız, isteklerinin sakız, çikolata gibi şeylerden ibaret olmadığını, sizden kişiliklerinin tekamülü için sevgi, dikkat ve istikrarlı bir otorite istediklerini göreceksiniz
anlaşılıyor
baştan beri bütün yenik düşenlerle
aynı kışlaktaymışız
Sayfa 14 - Şule Yayınları - pdf
