Elif

Şimdi bu kitabın bitmesi gerek. Mutlu olup olmadığımı hiç düşünmüyorum. Aradığımın "mutluluk" olmadığını, olamayacağını anladım geçen yıllar içerisinde; mutluluğun tanımı nasıl yapılırsa yapılsın... (Ya da, küçücük bir umudun gerçekleşmesi ne getiriyorsa, ona "mutluluk" adını veriveririz, olur biter). Kısacası, mutluluk, belki mutsuzluğun, belki umutsuzluğun kabul edilmesi anlamına gelecek.

Reklam

Elif

Garip değil mi yaşamımızı nasıl kurduğumuz? Bir iplik parçası, bir çivi, bir mantar, bir kâğıt, bir paçavra, biraz toz, birkaç hiç... Bir araya gelir bunlar, adı "bir yaşam" olur.

Elif

Bu yolu bir şeylerle doldurmam gerekmeyecek mi zaten? Bugüne dek öğrendiklerimi, bugüne dek yaşadıklarımı, yolda göreceğim her şeyle bir arada düşünmek, karşı karşıya getirip tartmaktan başka ne işim var doruğa çıkarken?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Elif

Herkesin, kim bilir, belki de ancak "çoğu insanın” demeli ya, giyinmek için uğraşıp didindiği bir dünyada, insanların arkasını kat kat kalınlaştırmak için olmasa bile, kış aylarının acı soğuğu estiği zaman sırtını pek tutabilmek için çalışıp yaşadığı bir ülkede soyunmaktan başka şey dilemeyen bir adamın masalı bu.

Elif

Erkek, kadının "kendi başına bir varlık" olduğunu reddederken bile; Havva'yı şeytana uymasından, Pandora'yı kötülüklerin kutusunu açmaya cüret etmesinden, Circe'yi de olayları önceden görme gücünden dolayı lanetleyerek kadının varlığını doğrular.