Gökyüzü! Aşk! Özgürlük! Bu ne düştür,
hey çılgın çocuk,
Kora düşürmüş kar gibi eritip bitirmiş seni!
Gördüğün büyük hayallerle dilin tutuk…
Ve korkunç sonsuzluk ürkütmüş mavi gözlerini!
Sayfa 31Kitabı okuyor
Özgür olduğuma dair boş bir inançtan başka, özgürlük namına bir şeyim yoktu.
Sayfa 301Kitabı okuyor
“Özgürlük eğreti dengedir, biraz ortama ait olmamaktır.”
Sayfa 98
Sonsuz mavi… Özgürlük …
Hiç bu kadar hür hissetmemişti kendini, elini kolunu tutan, dizlerini bağlayan bir şeyler vardı dışarıda, sularsa her şeyi serbest kılıyordu. Bambaşka, bü yüleyici bir deneyimdi. …suyun altına dalıp nefesi tükeninceye dek orada kalıp başlangıcı, sonsuzluğun en yalın halini; hiçliği duyuyordu içinde, kaybolmaktan korkmuyordu yine de. Oysa sınırlar, duvarlar, çerçeveler içinde en bü yük kabusuydu yitmek.
Sayfa 92Kitabı okuyor
Öğrenmeye başladığı şey aslında özgürlüğün yüküydü. Özgürlük ağır bir yüktür, ruhun yüklenmesi gereken büyük ve garip bir sorumluluk. Kolay değildir. Verilen bir armağan değil, yapılan bir seçimdir; bu seçim de zor bir seçim olabilir. Yol, yukarıya, ışığa doğru çıkar; ama yüklü yolcu oraya hiçbir zaman varamayabilir.
Sayfa 148Kitabı okuyor
Hakikat arayışı sürekli ve sonsuzdur. Daha iyi olana, daha güzel olana ulaşma istemi bir insan özelliği ve duygusu olarak hep var olur. Bilgide de sınır yoktur... Bilgi sürekli, değişken ve sonsuzdur! Dolayısıyla durağanlık ve dogmatiklik bununla çelişir.
