Son insan liberal demokrasi taraftarı değildir. Rahatlık, huzur özgürlükten daha büyük bir değer taşır onun için. Liberal özgürlük fikrini zedeleyen dijital psikopolitikadan rahatsız olmaz. Sağlık takıntısı da kendisini sürekli olarak izlemesine yol açar. Kendi içinde bir iç diktatörlük, içsel bir kontrol rejimi oluşturur. İç diktatörlük biyopolitik gözetlemeyle karşılaştığında onu baskılanma olarak algılamaz, çünkü sağlık adına durmaktadır karşısında. Bu nedenle de son insan kendini özgür hisseder biyopolitik rejimde. Hâkimiyet ve özgürlük tekrar örtüşür.
Günah duygusu bu özgürlükten doğmakta. Özgürlük bir risk getiriyor ama oluşu da gerçeğin ateşten imtihanına sokuyor.
İnsanlık ne kadar büyük bir yalnızlığı, yabancılaşmayı, sevgisizliği ve yıkımı yaşıyor olursa olsun, dünyanın herhangi bir yerinde şiir yazan birisi varsa ve onu okuyan bir başkası varsa barıştan, aşktan, özgürlükten ve güzellikten umudu kesmeye yer yoktur.
"Gökyüzü özgürlüktür, yağmur onun hediyesidir, seninle özgürlüğü tadacak biriyle aynı yolda yürü, o özgürlükten kaçacak biriyle değil."
BL
Sayfa 521Kitabı okuyor
Bir insan sırf yeterince özgür olduğunu söylüyor diye,
onun yeterince özgür olduğu sanılmamalı. Özgürlük kısmen insanların farkında olmadığı psikolojik kontrollerle sınırlanır; üstelik insanların özgürlükten ne anladıklarını oluşturan düşünceler, kişilerin kendi ihtiyaçların dan çok, toplumsal kurallar tarafından yönlendirilir.
Sayfa 47 - Kaos Yayınları, 2. Baskı: Mayıs 2013, İstanbulKitabı okuyor
“İnsan yaptığı seçimlerde özgürdür ancak seçimlerinin sonuçlarına katlanmak zorundadır.”
“İnsanın doğası, tutkuları ve kaygıları toplumsal sürecin ürünleridir.”