Ah gelecek neyse uzak da odur! Belirmekte olan bütünüyle önemli bir şey gözlerimizin önüne gelir, gözlerimiz gibi duygularımızda onun içine karışmak ister ve biz, ah, tüm varlığımızla kendimizi ona vermeyi, büyük ve muhteşem tek bir duygunun tüm hazzıyla dolmayı özleriz. - Ah, oraya vardığımızdaysa orası şimdi burası olmuşsa, her şey her zamanki haline bürünür, zavallılığımızın ve sınırlılığımızın içinde kalakalırız, ruhumuzda kaçırdığımız huzura özlem duyar.
Nihayet bir parça yaşamak, kendimden bir şeyler çıkarıp dünyaya buyur etmek, bu dünyayla ilişki kurmak ve bir savaşa tutuşmak için hepsinden güçlü bir özlem duyuyordum.
Daha önce neler düşlemişsem içimde onlar vardı. Ne daha fazla, ne daha eksik... Sıkıntıma utanç, tedirğinliğime korku, suskunluğuma özlem karışmamıştı.
Sayfa 42 - YKYKitabı okudu
Her neyse, vakit tamam...
Hava, küçük bir çocuğun öpüşü gibi saf ve taze, güneş pırıl pırıl, gök mavi; kişinin, bundan fazla ne istenebilir, diyeceği geliyor. Kim tutku, özlem ya da pişmanlık ihtiyacı duyar burada?
E-pubKitabı okudu
Artık farklı bir hayata başlamak istiyordu, onca acı çektiren bu hayaller içinde kaybolmaktan ve beyhude özlem çekmekten kurtulmalıydı.
Hepsi Yoongju'nun pek aşina olmadığı ünlüler olsa da onların gençlikleri ve parlak gülümsemelerine bakmak bile iyi hissetmesini sağlıyordu. Onlara baktığında ardında bıraktığı zamanlara, elbette gençlik dönemi olsa da gençlik demeye içinin el vermediği o zamanlara özlem duyuyordu. Yoongju için gençlik bir ütopyaydı. Hiçbir yerde var olmayan ütopya gibi, gençlik de kimsenin yaşayamadığı bir dönem olabilir miydi? Avustralya'daki berrak gökyüzü gibi, genç ve güzel bir idol grubunun anlık gülüşleri gibi, o idol grubuna sadece bir defalığına verilen tatil hakkı gibi; yeryüzündeki kimsenin tam anlamıyla yaşayamadığı bir gençlik dönemi... Yoongju hiç tadını çıkaramamış olmasına rağmen gençliğini özlediği için kendisine güldü.
Sayfa 122Kitabı okudu
