Seni düşünmek, seni yaşamak, seni özlemek, seni görmek, seni öpmek, kokunu içine çekmek.. yine bunların hepsini yaparken bile aslında hayatımın hakkını verebiliyorum gibi, yaşamaya değer bir şey varmış gibi, yaşamaya değer bir sen varsın gibi.. öyle güzel ve öyle özel bir yaşantı, yaşanacak bir amaçsın ve senin için yaşamak çok güzel bir şey o yüzden gözlerinde gördüğümü tekrar ve tekrar ve tekrar ve tekrar görmek için yine seninle olmam lazım. Araya bir gün, iki gün, üç gün, dört gün, birkaç saat, birkaç dakika girebilir. Ama bu aradaki boşluğu kaybetmişiz demek, yani ben o arada yaşamamışım, seni yaşayamamışım demek.
Özlemek
Kendini özlemek. İnsanın kendini özlemesi güzel başlangıçların düşünce aşamasıdır. Seni sen yapan, mutlu eden, yaparken, yaşarken ve o meşguliyetinin içindeyken kendi kişisel gelişimini aşarsın. Öyle bi zamanda gelir ki; kendinle zaman geçirmekten mutlu olduğun her şeyi terk ettiğin anda fark edersin. Tam o noktada sormalı insan; Beni ben yapanlardan vazgeçiren neydi ki?
Hiçbir yüz güzel değil senin yüzünden
Şimdi ben sana dünyanın en güzel duygusunun seni özlemek olduğunu
Hangi söz yada hangi şarkıyla nasıl anlatayım
Gönül Bağı
Kıymet verdiğin insanlar olmayınca şehirlerin, sokakların hiçbir anlamı kalmıyor. Dostlarıma veda ettim, şimdi geriye hatıralar ve ben kaldık sadece. Kalan olmanın yükü çöktü üzerime. Her şey aynı olacak benim için. Aynı sokaklardan geçecek, aynı yollarda yürüyeceğim ama eksikliklerini hissedeceğim hep. Vedalar beni hep zorlamıştı zaten ama bu kez gerçek bir veda olduğunu derinden hissettim,artık bitmişti.
Bedenler ayrılsa da ruhlar ayrılmaz biliyorum,gönül bağımız kopmayacak. Gönül bağı olanlar, dostlarının hâlini sezmek için onların ne yüzünü görmeye ne gözüne bakmaya muhtaçtır.
Şunu biliyorum ki çok özleyeceğim ama özlemek güzel şey doğrusu, birini özleyecek kadar sevmek, değer vermek...
Yolumuz hep güzel olsun dostlarım,birlikte olsun.
Ve gökyüzü hissetmiş gibiydi sanki. Bu gecede bir sakinlik, hüzün vardı. Uzun uzun seni izleme fırsatım oldu, uzun uzun bakıştık yıldızlarla, ayla. Sanki Ay bana selam getirmişti, yıldızlar öyle parlıyordu ki bana yalnız değilsin diyordu sanki.
Bana öyle geliyor ki ay kendisine bakan, gerçekten bakan gözleri birbirine kavuşturuyor o an. Bazı insanların gözlerinde Ay ışığından bir parça vardır, bu parıltıyı hem gökyüzüne hem de hayata ayn-ür rıza ile bakanlar hisseder.
Ay ışığıyla bakan gözler görmek duasıyla...
Akşam namazından çıkalı yarım saat olmuştu. Caminin bahçesinde kitap okurken, aklı dilinde, heyecan dolu 15-16 yaşlarında bir genç yüksek bir sesle selam vererek masama oturdu. Bir derdi olduğu aşikardı. Anlatmak, içini ferahlatacak şeyler duymak istiyor gibiydi. Hal-hatır etmeden direk konuya girmek istedi. Kafası epey bulanık olacak ki söylemek