Kal dersen, dağlarca severim seni,
Bir deniz olurum ayaklarında,
Aşk bu, özleyiş bu; hiç belli olmaz;
Kalbim duruverir dudaklarında!
Ümit Yaşar Oğuzcan
Bir sonsuz özleyiş ve hasret içinde olan tabiatla kendi arasında ne kadar da benzerlik vardır.
Sayfa 230 - Kubbealtı İşletmeKitabı okudu
Sanma gönül dinlenir,
Ufukta gün batınca.
Bunalırım kederle
Gece gelip çatınca.
Bakışlarım puslanır,
Gönül dağım sislenir,
Göz pınarım ıslanır
Varlık aleminde görünür ve görünmez her şey insana aşıktır. Her şey sessiz bir vurgunlukla şu özleyiş yalvarısını okur: "Beni anla, beni yen, beni kullan. Yaradılışımın manasına kavuşmaklığım senin eline verilmiştir, ademoğlu beni hasretime ulaştır, senin zafer anıtında ben malzeme olayım..."
HER GÜNKÜ ÖZLEYİŞ
Nerdesin sevgili, gece nerede?
Bu cellat bakışlı gün vaktinde
Hep tüter durursunuz gözümde.
Bir güzelliğin var, bir de gece
Alemde hüküm süren gönlümce.
Gerisi kapkara bir düşünce.
Neredesin sevgilim.nerde gece?
Sayfa 149
Özleyiş
Ne zormuş dayanmak; yokluğuna akşamları
Çekilip, için için ağlamak bir kenarda
Hatırlamak gözlerini; dalgın ve sevdalı
Özlemek sonra deliler gibi şarkılarda