Ben başkalarının gözünde bir iki saat seyredilebilir bir palyaçoyum, işi bittikten sonra yüzüne bakılmaz, köşede unutulan bir gönül eğlencesi. Ağırbaşlı insanlar için film yıldızları neyse ben de oyum, bir müddet için eğlenceli bir şey, hani fena değil ama iyi de değil, dedikleri soyundan. Sana bunları anlatayım istemezdim ama ne yapalım ki gerçek bu!
"İşin derinine gidilirse gençler yaşlılardan çok daha yalnızdır." Bir kitapta okumuştum bunu, aklımdan çıkmadı bu zamana kadar. Büyükler burda bizden daha çok çile çekiyorlar mı dersin? Sanmam. Onların her şey üstünde kesinleşmiş düşünceleri var, kararsız değiller.
Herkes uyumadan önce her gece o gün başından geçen olayları bir sıradan geçirip hangilerinin doğru hangilerinin yanlış olduğunu düşünseydi kim bilir dünya ne kadar daha güzel, daha yaşanası bir yer olurdu. O zaman işte insan kendiliğinden kötü yanlarını düzeltmeye girişir.
Okur Takip Önerileri
Tabiata tutkun bir sürü insan var, hastanelerde, cezaevlerinde, tabiatı doya doya seyredecekleri günü bekleyen insanlar var, bir de bizim gibiler, durduğu yerde kapanmış dört duvar arasına, yoksulun, zenginin eşitçesine yararlandıkları güzelliklerden yoksun bırakılanlar.
Dünyanın başka ülkelerinde artan yiyecek maddeleri çürüyüp dururken biz niye burda açlıktan ölüyoruz? Niye insanlar böylesine çılgın?