Roman içinde roman okutan bu kitap diğer peyami safa kitaplarının ortaya karışığı gibiydi. yazar hakkında da yaşadıklarının kitaplarındaki etkisi konusunda bayağı fikir veriyor ama onun da dediği gibi hepsi tam değil ve bir yerden sonra bizim yorumumuz giriyor . Tabi yine kasavet dolu ikili diyaloglar, tekli diyaloglar günümüzü mahvedecek cinsten. Peyami Safa 'nın birçok romanındaki bazı karakterlerde gördüğüm, hayatlarındaki mühim bir konuda gösterdikleri "tereddüt hâli" bu kitapta daha geniş manalar katılarak romanın asıl bahsi olmuş hatta P.S bu tereddüdün bir devrin buhranı olduğunu ve onun son temsilcileri olduklarını söylüyor( bilmem yaşasaydı bundan hâlâ emin olur muydu)
203 syf.
7/10 puan verdi
NOKTA ATIŞI HİKAYELER
Geçenlerde ekşide takılırken, ne hikmetse bir konu altında Baturay Özdemir ve Youtube'a yüklenen stand-up gösterisine denk geldim: Yerli ve Kirli. Dedim biraz seyredeyim, ne de olsa vaktim az, baydığı yerde kapatır işime gücüme bakarım. Ama o da ne! Sen kendini bir kaptır, saatin nasıl geçtiğini anlama, arada ayılma
Benden Önce Bir Başkası, edebiyatta kavramların peşine düşen bir deneme.
Dostoyevski yer altı adamlarının (sadece Yer Altından Notlar'daki yer altı adamı değil, Dostoyevki'nin, kendini önemli hissetmek ve hissettirmek için çabalayan tüm karakterleri) Kafka'ya yansımaları; oradan da bu yer altı adamlarının bir bütün edebiyat üzerindeki gücü...
Edebiyatta baba-oğul, usta-çırak ilişkilerini Rus romancılarda ve Oğuz Atay'da görünürlüğü...
Şarkiyatçılığın E. Said, C. Meriç, P. Safa' üzerinden açımlayıp bu yazarlar üzerinden Doğu-Batı algısını, iki "medeniyetin" birbirleri üzerinden kendilerini nasıl yeniden ürettiği...
Benden Önce Bir Başkası; bunlar gibi örneklerle ve bu örneklerden süzdüğü kavramlarla edebiyatı sosyolojiyle, sosyolojiyi felsefeyle, felsefeyi tarihle ama sonunda hepsini tekrar edebiyat ile kucaklaştırıyor.
Bilmiyorum var mıyım? Öyle bir amacım olmalı mı onu da bilmiyorum. Her yaşam kendini yaratır kanaatimce.
Her kitapta olduğu gibi bu kitapta da hem katıldığım hem de katılmadığım noktalar oldu. Doğan hocanın üslubunu samimi buldum. Bu hoşuma gitti diyebilirim.
Kitap, farklı bölümlerden oluşmakta. Her bir bölümde ayrı konular ele alınmış
Dili biraz ağırdı ancak buna rağmen içine dalıyorsunuz kitabın. Bir aşk hikayesi aslında ama bir aşk hikayesi denilip geçilecek türden değil. Kitap bittiğinde kitabın adının aslında kitabı gerçekten ne kadar güzel tasvir ettiğini düşündüm. İnsanların bitmeyen arzuları, değişimleri, belirsizlikleri, korkuları. Ancak Sonunda Orhan’ın da dediği gibi. İnsan tek bir yerdedir: ölüm ile karşı karşıya. Ve bunun için sadece doğmak yeterlidir. Güzeldi , yer yer kasvetliydi, ama güzeldi ve keyifliydi.
*Spoiler* Kitabı okumayanlar burdan sonrasına bakmasın :P
Sonunda Orhan’ın, Vedia ölüm döşeğindeyken Vedia’nın defterini okuması bana Bahri intihar ettiğinde Vedia’nın Bahri’nin kitabını okuduğu anı hatırlattı. Vedia demişti ki bütün yazılanları zaten biliyordum ancak bunlar ölü bir adamın sözleri olduğunda daha dokunaklı. Bence bu sonunda Orhan için de geçerliydi. Sevdiği kadın ölüm döşeğindeydi ve onun cümlelerini kendine olan aşkını ama aynı zamanda başka biri ile arasındaki kararsızlığını okuyordu. Bunları biliyordu. Vedia’nın kararsız olduğunu belki de Rüştü ile bir ilişki içinde olduğunu biliyordu bence, ama ona o an ağır geldi çünkü
Vedia ölmek üzereydi, onu kaybetmek üzereydi ve bundan ötesi yoktu.
#türkedebiyatı
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında psikoloji ve polisiye türünde verdiği eserler ile anılan #peyamisafa , annesi Server Bedia Hanım'ın adından uyarladığı Server Bedi adıyla yüzlerce eser vermiş. Peyami Safa sanat değeri taşıyan eserleri ile para kazanmak amacıyla yazdığı eserlerini ayırmak için #serverbedi takma adını
