Koruyucuya ve çalıştırıcıya gereksinim duymayan tek bir makine bile yoktur. Hepsinin içinde bir bela saklıdır. Çalışırken, her şeyin içinde var olan, ellerimizle yarattığımız sevgiyi indirir midesine. Bir makinenin yonttuğu kanoyu, balyozu ne yapayım ben? Makine, yaptığı iş üzerinde konuşamayan, gülümsemeyen; bitirdikten sonra yaptığın işe, onlar da sevinsinler diye annene ve babana götüremeyeceğin soğuk, kansız bir nesneden başka nedir ki? Eğer makine ben elimi bile sürmeden yenisini yapacaksa, ben tanoa mı, şimdi sevdiğim gibi sevebilir miyim? İşte, makinenin içindeki bela budur. Papalagi hiçbir şeyi sevemez, makine her şeyin aynısından bir daha yapabilirken nasıl sevsin ki?
Avrupa'da mesleği bütün neşesini alıp tükettiği için,yaptığı işin sonucunda onu keyiflendirecek tek bir meyve, tek bir yaprak bile ortaya çıkmadığı için işinde keyif nedir bilmeyen, yüzü kül gibi solmuş Papalagi'lerin(beyaz insanlar)sayısı bizim adalarımızdaki palmiyelerden çok daha fazladır.
Sayfa 77Kitabı okudu
Papalagi. .
''Teki bile yeterli olan bir 'şey'den, bir sürü şey yapmayı becerir.(47)''
''Ruh'un 'şey'lerinden başka çok az 'şey'e ihtiyacımız olduğunu unutmamalıyız. Büyük Ruh kendi 'şey'lerini görebilmemiz için bize göz verdi.(51)''
''...'Kaybedecek zamanım
Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Avrupa’da mesleği bütün meşesini alıp tükettiği için, yaptığı işin sonucunda onu keyiflendirecek tek bir meyve, tek bir yaprak bile ortaya çıkmadığı için işinde keyif nedir bilmeyen, o yüzü kül gibi solmuş Papalagi lerin sayısı bizim adalarımızdaki palmiyelerden çok daha fazladır.
Avrupada mesleği bütün neşesini alıp tükettiği için, yaptığı işin sonucunda onu keyiflendirecek tek bir meyve, tek bir yaprak bile ortaya çıkmadığı için işinde keyif nedir bilmeyen, yüzü kül gibi solmuş Papalagi'lerin sayısı bizim adalarımızdaki palmiyelerden çok daha fazladır
İnsanlar hayatı boyunca sevmediği işi yapıyor...
"Avrupa'da mesleği bütün neşesini alıp tükettiği için, yaptığı işin sonucunda onu keyiflendirecek tek bir meyve, tek bir yaprak bile ortaya çıkmadığı için işinde keyif nedir bilmeyen, yüzü kül gibi solmuş Papalagi'lerin sayısı bizim adalarımızdaki palmiyelerden çok daha fazladır."
Sayfa 77Kitabı okudu
Avrupa'da mesleği bütün neşesini alıp tükettiği için, yaptığı işin sonucunda onu keyiflendirecek tek bir meyve, tek bir yaprak bile ortaya çıkmadığı için işinde keyif nedir bilmeyen, yüzü kül gibi solmuş Papalagi'lerin sayısı bizim adalarımızdaki palmiyelerden çok daha fazladır.
Sayfa 77Kitabı okudu
Makinenin içindeki bela…
Koruyucuya ve çalıştırıcıya gereksinim duymayan tek bir makine bile yoktur. Hepsinin içinde bir bela saklıdır. Çalışırken, her şeyin içinde var olan, ellerimizle yarattığımız sevgiyi indirir midesine. Bir makinenin yonttuğu kanoyu, balyozu ne yapayım ben? Makine, yaptığı iş üzerinde konuşamayan, gülümsemeyen; bitirdikten sonra yaptığın işe, onlar da sevinsinler diye annene ve babana götüremeyeceğin soğuk, kansız bir nesneden başka nedir ki? Eğer makine ben elimi bile sürmeden yenisini yapacaksa, ben tanoa mı, şimdi sevdiğim gibi sevebilir miyim? İşte, makinenin içindeki bela budur. Papalagi hiçbir şeyi sevemez, makine her şeyin aynısından bir daha yapabilirken nasıl sevsin ki? O sevgisiz mucizelere sahip olabilmek için makineyi yüreğiyle beslemesi gerekir Papalagi'nin.
Sayfa 70
Avrupa'da mesleği bütün neşesini alıp tükettiği için, yaptığı işin sonucunda onu keyiflendirecek tek bir meyve, tek bir yaprak bile ortaya çıkmadığı için işinde keyif nedir bilmeyen, yüzü kül gibi solmuş Papalagi'lerin sayısı bizim adalarımızdaki palmiyelerden çok daha fazladır.