Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı, her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adaleti aramak gülünç olmaz mı?
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende, çalışma masanda otururken, uzanırken ya da uyurken seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?