Baharda açınca papatyalar
Sesim kulağında mırıldanacak
Ve hissedilecek küçük ânlar
.
Unutmadın değil mi?
Şiir severim,devrimi,bombalanmış halkımı,çayı,yarenimi...
Ihlamurlar açmaz,papatyalar açılınca göreceğim hayalimi.
.
Sev ama bil ki papatyalar kadar narinim
Bir çiçeğim ,kokmama izin verme
Kokarsam öleceğim...
Yoksulluk anlatılmaz be ablam. Yoksulluk yaşanır anca. Gerisi puştluktur. Yani anlatıp. Kanına ekmek banıp o ekmekle semirmektir. Övünmek gibi bir şeydir anladın mı? Ayıptır.