Hatice
@papatyalaraskinaaa
Bu metin İsveççe dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
izahtan WasstedirDavranış Değiştirme Mühendisi
Müif
Antikite
İstanbul, 20 Aralık 1997
128 okur puanı
Temmuz 2023 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Defalarca yanmak defalarca küllerinden doğmak düştü payıma.
İsyan etmemek için şükrediyoruz, ağlamamak için gülüyoruz, kaçmamak için kalıyoruz... Zıddıyla kaimmiş ya her şey, var edene inandığımız için varoluşu kabul ediyoruz, bütün sancılarını göğüsleyerek hemde. Peki nedir zıddımız bizim? Yazarın dediği gibi; Tanrı bizimle neyi kastetmiş olabilir?
Başka şeytanları fazlaca taşlamak aslında kendimizde taşlanması gereken şeytanlara inandığımızdan kaynaklanır.
Okur Takip Önerileri
şimdi bekler yolların başladığı yerde;
yazısına baş kaldırmak için rütbe törenine çıkan hasretler.
"gittiğini biliyorum
ama neden hala burada olduğunu anlamıyorum."
Sahile vurdu kalbim su yandı, kum da yandı,
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum
Ölüme baş kaldıran dertli uykum da yandı
Yurdumdan mahrum edip dolaştırdın cem gibi
Ruhumla söndü alev sonra ruhum da yandı
Böylesi bir yangın görmedi Nemrut bile
Kaktüsün gölgesinde nazlı ahım da yandı
Ahımdır zannederdim en belalı kıvılcım
Kirpiğine dokunan kanlı ahım da yandı
Bir damla su ver bana ey çöl, bari sen küsme
Kalmadı hiçbir şeyim bak günahım da yandı
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme
Ülkem yıkıldı heyhat, ordugahım da yandı.
"Yağmurlara yürür gözlerimin yaşı"
Dönüp dolaşıp harflere değiyor şiir
Adını söyleyen yağmurlar yağıyor kuytulara
Yaşamak, kendi yıkımımıza koşmak mıdır?
Yeniden, durup dinlenmeden, yıkımımıza koşalım.
"İnsan koşarak gittiği yerlerden çekilir, heyecanla aradıklarından uzaklaşır, çok sevmesine rağmen mesafelenir... Çünkü zordur yüklediğin anlamın altında kalmak.
Zarifoğlu diyor ya: Gelecektim ama daha kötü bir hatıram olsun istemedim."