Goe korkunç bir halde, kalktı, gitti. Matmazel Faxelange ise dinlenmeye benzer bir dalgınlığın içindeydi; içini kemiren acılara bir çare arar gibiydi; bu acıların yarattığı bir önsezisi vardı; sanki Franlo’nun karısı olmayacaktı. Ne var ki bunların hepsi geçti; nikâh töreni, hazırlıklar, telâş bu zayıf kızı sakinleştirmeye yetmişti; papazın önünde bütün varlığını ömrü oldukça Franlo’ya bağlayacak o eveti, o uğursuz kelimeyi söyledi; aynı günün gecesi de artık yeryüzünde kendine lâyık tek adamla arasında mesafeler yaratacak o müthiş fedakârlığa katlandı, kızlığını Franlo'ya verdi; onun karısıydı artık.
Sayfa 111Kitabı okuyor
'O âna dek bir çift gözden ibaretti; gözlerinin arkasındaki beyin alıcılarını açmıştı ama tamamen kişiliksizdi. Ama şimdi, tuhaf bir şokla kendi ayrı ve eşsiz varoluşunu keşfetti; var olduğunu hissedebiliyordu; sanki içinde bir şeyler "Ben benim!" diye haykırıyordu. Ayrıca, bu "ben'in geçmişteki uzak zamanlardan bu yana aynı şekilde var olduğunu bir biçimde biliyordu; lakin bu hatırlamadığı bir geçmişti.'
Sayfa 102Kitabı okuyor
'... geçmiş yıllara saplanıp kalarak yaşamak pahalı bir alışkanlıktır...'
Sayfa 29Kitabı okuyor
İçinde bulunduğu güçlüğün çözümünün, çözüm olmadığı gerçeğini kabullenmekte yattığını bilinçli olarak ayırt etmedi.
Sayfa 325 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yaşanan her şeyin bir sebebi olmalı-dolayısıyla da bir amacı. Eğer varsan tanrı seni yaratmış olmalı; seni bilinçli bir varlık olarak yarattığına göre de tanrı bilinçli olmalı. Büyük, küçüğünün içinden çıkmaz. Tanrı seni yarattı ve tanrı seni öldürecek; kendi amacı için. Ama bu amacın ne olduğu bilinemez. Dünyanın duası itibari ile asla keşfedilmez; belki de keşfedilmesi karşı çıkılacak bir amaç olurdu. Belki de senin yaşamın ve ölümün, tanrının vakit geçirmek için dinlediği ebedi orkestradaki tek bir nota.
Sayfa 322 - Can YayınlarıKitabı okudu
Zihin, dediği, köşeye sıkışmış hissettiğinde tuhaf oyunlar oynar.
Sayfa 304 - Can YayınlarıKitabı okudu