Platon ise logosu, doğru, analitik ve rasyonel açıklama anlamında biraz daha farklı bir biçimde tanımlamıştır. Sadece Menon ve Phaidon gibi, olgunluk dönemine geçiş süreci içinde yer alan diyaloglarda değil, fakat Theaetetos gibi bir yaşlılık diyalogunda bile, logosu bilginin bir karakteristiği olarak gösteren Platon, onunla bir şeyin hesabını verebilme, neden dolayı olduğu gibi olduğunu açıklayabilmeyi anlatmak istemiştir. Aristoteles de, logosu aynı şekilde epistemolojik bir anlam içinde ele alıp, tanrının eşanlamlısı olarak kullanır. Fakat Aristoteles onu, aynı zamanda etik bir anlam içinde akl-ı selim veya etik rasyonalite olarak ele alır.
Sayfa 1087 - Paradigma Yayıncılık