Ben yaşayan bir çelişkiyim...
Ben paradoksal biriyim.
Mutlu olmayı arzu ederim ama sürekli üzücü şeyler düşünürüm. Kendimi gerçekten sevmem. Dönüştüğüm kişiyi seviyorum. Umursamıyormuş gibi davranırım aslında derinlerde biraz fazla umursarım. Aslında ilgiye çok ihtiyaç duyarım ama bana sunulan her türlü ilgiyi alakayı reddederim. İnsanları iyileştirdim ama onları düzeltmeye çalışırken kendi kalbimi kırdım. Dinlemekten hoşlanırım. Ama içimdeki hisleri hiçbir zaman onlara söylemem.
Ben yaşayan bir çelişkiyim.
İşte bu benim.
Sıradanlıktan sıkılmış olan kişiler ne yaparlar? Sıradışı bir şeyler. Nedir bu? Çok saçma kimse okusun diye yazmayacağım okuyabilirsin de okumayadabilirsin. Beni sevmen için yazmıyorum kendini sevmen için de. Sadece yazıyorum zihnim ne diyecek. Bazen acılı, melankolik bazen oradan oraya zıplayan yazılar. Belki de zıplamasında bir bağ vardır çamaşır suyu ve limon tuzu gibi. Mutlaka vardır diyemeceğim sonuçta cümleye "belki" diye başladım. "Belki" dersem net olmaz, kesin değildir. Hiçbir doğru ezelden ebede kesin değildir. Öyle mi sahi? Hiç mi, bir tane bile mi? Düşünsek hani değişimin kendisi değişimdir yok böyle değildi değişmeyen tek şey değişimdir ama bu paradoksal konu benimkine örnek değil. Ezelden ebede değişmeyen tek bir doğru var mıdır? Bir tane doğru; zaman, mekan ve insana göre değişmeyen tek bir doğru. Ahlak gibi kırılıp bükülen değil, benim evet senin hayır diyemeyeceğin kesinlikle bir şey?
Merakın paradoksal şöyle bir yönü vardır: Bir konuyu hiç bilmeyen değil, o konuda az bile olsa bir şeyler bilen daha fazla merak eder. O yüzden hep öğrenmek, değişik konularda azar azar da olsa bilgi sahibi olmak hayatı daha merak edilesi ve ilginç bir yer haline getirir.
Mehmet Yaşar Soyalan(14/06/2018)
“Aşk” ve “sevgi” kelimeleri insanlıkla yaşıt olmalıdır. Bu kelimelerin ilk insan topluluklarındaki tezahürleri bugünkünden pek farklı olmasa gerektir. Hem arkeolojik bulgularda hem de dini metinlerde böyle düşünmemizi haklı çıkaracak pek çok emare söz konusudur. Ayrıca bir de insanoğlunun değişmeyen doğası/yapısı var. Dolayısıyla insanlık tarihi
Dostoyevski, Puşkin, Çehov, Gorki
_Lev Tolstoy_
_Öyle horozlar vardır ki, öttükleri için, güneşin doğduğunu sanırlar.
_İnsanları yalan söylеdiklеrindе dinlеmеyi sеvеrim. Çünkü, olmak istеdiklеri ama olamadıkları insanları anlatırlar.
_Hayat bizi dört işlеmlе sınar. Gеrçеklеrlе çarpar, ayrılıklarla bölеr, insanlıktan çıkarır vе sonunda topla kеndini dеr.
_Bozuk para, insanın
Paradoksal şeyler :)
A={X kümesi öyle elemanlardan oluşuyor ki X elemanı X'in elemanı değildir}
O halde, A kümesi, kendi kümesinin elemanı mıdır??