Doğa ve Ediz ile tanışmam lise zamanlarıma dayanıyor şimdi üniversiteyi bitirdim üstüne üç yıl daha geçti. Öznur'un wattpad üzerinde yayımlayacağı bölümleri nasıl beklediğimi çok iyi hatırlıyorum.
Kendimi kitap kahramanlarının yerine koyarak kitap okuyan biriyim, bu nedenle Doğa'nın aşkını, acısını, hüznünü okurken derinden hissettim.
Kendimi Öznur'un yerine de koyabiliyorum. Bir kitap kahramanı olmak ve satırların arasında büyümek ne demek çok iyi bilen birisiyim. (İnanın o kadar da güzel bir duygu değil.)
Herkes kitabın sonunun mutlu son olmasından, Doğa'nın ve Ediz'in değiştiklerinden bu durumun hoşlarına gitmediğinden bahsetmiş. Arkadaşlar hepimiz değişim ve dönüşüm içerisinde değil miyiz? Bakın size kaç seneden bahsettim. Bu kadar yıl hiç de normal şeyler yaşamayan Doğa ve Ediz değişmeseydi çok mu mutlu olacaktınız?
Yollarımız kesiştiği ve birlikte büyüdüğümüz için ben çok memnunum Öznur. Her şey için teşekkür ederim, kendine çok iyi bak.
Uzun zamandır kitap incelemesi yazmıyordum, bu kitap beni çocukluğuma götürdüğü için kendimi borçlu hissettim bu inceleme de o yaşlarıma benden gelsin. :))
Yabancı - ElyelÖznur Yıldırım · Pegasus Yayınları · 2023405 okunma
Kaç kişi senin o mutlu inceliğini sevmişti,
Kaç kişi güzelliğini, yalan ya da doğru.
Ama bir kişi senin o gezgin ruhunu
Ve değişen yüzünün hüznünü sevdi.
önceki gün at sırtında seyahat ederken,
ve sevmediğim bu yolculuğu düşünürken,
aşk’a tesadüf ettim yolun tam ortasında,
üstünde bir seyyahın pek hırpani kılığıyla.
yüzünde perişan, zavallı bir ifade vardı,
görenler eski kudretini kaybetmiş sanırlardı;
derken bana yaklaştı, keder ve efkâr ile,
başını eğmişti öne, kimseler görmesin diye.
gözü bana ilişince, ismimi zikretti bir kere,
ve dedi ki: “çok uzak diyarlardan gelirim,
yüreğin oralarda bekler, ben istedim diye,
şimdi de giderim yüreğini başkasına vermeye.”
derken bir bürün oldu benimle,
birden yok oldu, anlamadım niye.