Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
Destansı ve kalp kırıklarıyla dolu.
Kitabı severek okudum tek sıkıntısı her şeyin çabuk bir şekilde işlenmesi ve belirsiz zaman atlamalarıydı 576 sayfa boyunca hızlandırılmış bir ömür okumak ister istemez biraz can sıkıcı olabiliyor ben biraz daha detay isterdim.
Kitaba geçecek olursam Sunja adındaki koreli genç bir kızın karşılaştığı zengin bir yabancıya aşık olup ondan hamile kalmasının ardından adamın evli ve üç kız babası olduğunu öğrenmesi üzerine yaşadıklarını okuyoruz. Adamın metresi olma teklifini kabul etmeyen Sunja ailesini bu durumun utancından korumak adına genç ve hasta bir din adamının onu Japonya'ya götürme teklifini kabul ediyor ve nesiller boyu sürecek bir destan böylece başlıyor.
Savaş, yokluk ve ırkçılığın gölgesinde yaşamaya çalışan Sunja çocuklarına güzel bir hayat verebilmek için o kadar büyük ve cesurca bir mücadele verdi ki paramparçayım çekilen onca eziyete,çocuklarının geleceği için hayatını hiçe saymasına rağmen yaşadıklarını sindiremiyorum. Ne bekliyordum bilmiyorum ama bu kadar üzeceğini de tahmin etmemiştim.
Merhabalar
Acının merkezine hoşgeldiniz. :)
Paramparçayım. Ağlayarak yazıyorum. Hiç bu kadar bağlanmamıştım ben bir kitaba. Hiç bu kadar içinde hissetmemiştim. Bir sokak lambasında kocaman bir hayat bulabileceğimi hiç düşünmemiştim. Kalbim ellerimde parçalanmış gibi. Umutla bakıyorum çünkü her zaman başka bir yol vardır dimi. Kitap bana o kadar
bir gün üzerindeki kıyafetleri çıkarıp sonunu giyersin her şeyden habersiz…
Ahh Bruno paramparçayım şu an.Sen küçücük vücudun içindeki Büyük Adam,senin sorguladıklarını kocaman vücutlardaki küçük adamlar da sorgulasaydı keşke.
Yetişkinler dünyanın nasıl bir yer olduğunu öyle ya da böyle kabullendiler ama çocuklar için adil olsaydı bari şu dünya.Shmuel’in damarları görünen sırf kemik olan küçük elini bırakmayan ellerini öperim senin.
Bruno ve anlamaya çabaladığı şeyler,birbirinin aynısı ve aynı gün doğan iki çocuk,farklı yaşam şartları ama onları ortak sona sürükleyen son gün.
Çok şey var yazılacak ama spoi vermemek adına bu kadarını yazdım.Bruno ve Shmuel’i tanımanızı istiyorum.Okumanız gerekenler arasına ekleyin derim.
Saygılarımla …
İçimizde paramparça olup ufacık kırıntılarına kadar bölünmüşken hayat, içimizdeki okyanusların en derinlerinde boğulmuşken umutlar, içimizdeki yangınlar acımasızca alev almışken, içimizdeki tüm parçalar, tüm inandıklarımız, tüm dirençlerimiz, tüm dayanaklarımız, tüm çocukluğumuz paramparça olmuşken, içimiz yıkık bir savaş yerini andırırken, içimiz terkedilmis bomboş bir şehirken, içimiz rüzgarlıyken, içimiz sessizken, içimizdeki depremler ve kıyamatlerden sonra en ufak bir canlı belirtisi yokken, nasıl oluyor da ruhumuz hala içimizde? Nasıl oluyor da kalbimiz hala atıyor? Hala nasıl nefes alıp, nasıl da direniyoruz hayata? Bakmayın gülümsediğime, bakmayın ayakta durduğuma, bakmayın dışarıdan normal göründüğüme, ben paramparçayım.
Ben, yenilgiyim.
Zweig...
Ah Zweig, yine paramparçayım...
Öyle uzun uzun yorum yazmayacağım ama söylemek istediklerim var. Psikoloji denince aklıma ilk gelen yazarların başındasın, bir insanın yaşamadığı halde yaşanmışlıkları böylesine yazması nasıl mümkün olabilir? Bence olamaz, sen yazdığın her kitapta aslında kendini anlatıyorsun. Yaşadığın o psikoloji, o buhran, bunalım, çöküş... ve bitiş! İntihar eden bir adamın yazdıklarını tekrar tekrar okuyun arkadaşlar, anlatmak istediği şeyler var. Okuyun, iyice okuyun. Kalbime dokunan bir kitap daha, ben bu adamı ömrümce okusam da bıkmam, anlatmak istediklerini anlamak istesem de anlamam. Çünkü ben bir Amok Koşucusu değilim!..
Gerilim adı altında yazılmış bir kitapta her 10 sayfada bir "penis" kelimesi yazılması kadar saçma bir şey yok. Yazarın fantezisi var diye düşünüyorum okurken çıldırdım çünkü. Tamam, erkeklerin penisi var anladık Watson!!! Sex fazlasıyla vardı çok fazla, sebep? Kişiden iğrenmemizi sağlamak ve nefrete sebep olmak için miydi? Bunun içinse başarılı ama neden bu değilse vah halimize! İzlediklerimizden sonra okuduklarımıza da +18 koyulursa daha çekici olur mu diye düşünülüyor???
Kitabın konusu açıkçası ilgimi çekmemişti birkaç yıl önce 3 tl'ye almıştım kitabı ve güzel değildir diye düşünüp kenara atmıştım. Yanılmışım...
Kitap efsaneydi! O kadar güzeldi ki elimden bırakamadım. Christine'in her gün yeni bir şeyler keşfetmesini büyük bir heyecanla okudum. Travma sonrası hafıza kaybı yaşayan insanları çok duymuşsunuzdur ama her gün her şeyi unutarak uyanmak? Felaket bir şey. Hele de büyük bir yalanın içine uyanıyorsanız.
Büyük bir üzüntü yaşadım kitabın sonlarında böyle olacağını en başta tahmin etmiştim ama kendimi ister istemez okurken onun yerine koydum ve paramparçayım. Hayal ürünü diyerek kendimi avutup yatacağım şimdi.
Kesinlikle okuyun! Pişman olmazsınız.
Benim geleceğe mirasım bu kitaptır :) Çünkü tefsiri günümüze çok uygun anlatmış. Sade, vurucu, örnekleri şu zamana uygun..
Kitabı bitirdiğimde bir eksiklik hissettim, halbuki bitmemesi için baya uğraşmıştım
《 2 ay kadar :)》
Bu kitap gündelik, yüzeysel konuşmalardan bıktığımda, sohbet tadında olduğu için ki zaten video sohbetlerden derleme, bana çok iyi geliyordu. Bildiğiniz paramparçayım, yüreğim yangın yeri:))
Şaka bi yana kitabı alabilen alsın. Imani olarak çok iyi geleceğini düşünüyorum. Nouman Ali Khan'ın sohbetlerini de ayrica tavsiye ediyorum.
Son olarak kitabı kalbimde değerli kılan esas şey "Allah'a Dua ile Bağlanmak" bölümü.. Musa aleyhisselam'ın kıssasını okumalı ve o duayı hayatımıza nakşetmeliyiz...
Canım kitap, bu bir veda değil bilakis görüşmek üzere..
"İçimde yarım kalmış konuşmanın üzüntüsü vardı. "
Nereden başlayım? Nasıl başlayım hiç bilmiyorum. Yıllardır kütüphanenin rafında boş yere beklemiş. Haksızlık etmişim okumamakta..
Aslında işin özü şöyle oldu; ben hep popüler olan şeylerden kaçtığım için çekici gelmemişti bana ve birkaç kişiden şey duymuştum "Tabloya aşık oluyor ve olaylar bu şekilde seyrediyor." Ee hâliyle benim de içime sinmedi' bu ne saçmalık? ' diyip uzun süre umursadım sessizde rafta duran bu güzideyi..
Pazar akşamı karar verdim en azından başına bakayım diye, yalan yok büroda geçen hadiseler hayli sıkıcı geldi bana; ama Raif Efendi'yi tanımaya başladıktan sonra beni aşırı içine çekti ve büyü bozulmadan devam ettim. İstesem bir günde birkaç saatte bitirebilirdim, ama kıyamadım. Ne Maria 'ya ne de Raif' e.. Hazmede hazmede okudum.
Allah'ım ne muhteşem ne kibar bir eser! Böyle bazı şeyleri göğnünüze bastırıp saklamak isterseniz ya tablodan, deftere kadar saklamak istedim. Teselli etmek istedim Raif'i. Bilmiyorum paramparçayım şu an ciğerime dokundu be..
Ah, bu kitaplar yok mu bu kitaplar! "Zaten muhitimden uzak duruşumun, vahşiliğimin bir sebebi de kitaplarda tanıştığım ve benimsediğim insanları muhitimde bulamayışım değil miydi?" Hep sizin yüzünüzden binlerce hayatım varmış gibi hissediyorum ve sahiden yorgunum ama tatlı bir yorgunluk :)
Bana güvenin ve hemen başlayın. :)
