Geceleri deme bana. Ne olur Küçük kız geceleri deme bana. Geceleri çok uzun olur. O şirin bilmiş şeker dillerini yerim ben ne olur geceleri deme bana. Sen nesin senin gecen olsun. Bir avuç çocuksun bebeksin senin de mi gecen olur. Parmak kadar çocuksun senin nasıl gecen olsun. Ne olur geceleri deme bana... Kelebeklerin peşinde düşüp Ateş böcekleri kovalayacak yaşasın sana ne bizim gecemizden...
Aysun küçük kız seni kimler soktu bizim gecemize!
Tanrının, insanların kalplerine merhameti bolca koyduğu zamanlarda, babalar ve abiler kız kardeşlerinin yararlarını öperek iyileştirirmiş. Bir zamanlar sonra yara açan olmaktan kalplerini ve vicdanlarını alıkoyamamış, kadının köle olarak görüldüğü zihniyet onları, kendi kanlarından, canlarından olanların kapıya sıkışan parmak uçlarını, başka bir çocuğun çektiği parlak örüklerini, taşa değen ayaklarını ya da çeşmeden su taşırken nasırlanan avuçlarını öpmekten men etmiş. Sevgiyle kucakladıkları o küçük ve masum kız çocuklarının büyüyen bedenleriyle küçülüvermiş değerleri ve zulüm reva görülür olmuş....
Sayfa 7Kitabı okuyor
Asil ruhlu bu genç insan ruhunu sakinleştirsin ve sevgi doldursun diye "Hoşgörü Tanrıçası" tarafından gönderilmişti. Ama nerede! O, üstünde yaşamakta olan tuhaf sakinlerinden bir gülücük bile beklemeden, bu soğuk dünyaya seve seve elveda diyordu.
Son nefesini veriyordu ve yanında, tek yoldaşı gaz lambası ve üzerine yüreğinde hissettiklerini işlediği birkaç parşömen kâğıdından başka kimseler yoktu. Gittikçe azalmakta olan gücünü son bir gayretle toparlayarak, ellerini göğe doğru kaldırdı; tavanı delip geçecek ve kapkara bulutların ardındaki yıldızları görebilecekmiş gibi gözlerini hareket ettirdi.
Sonra; "Ey benim güzel Ölüm Meleğim! Gel artık; ruhum seni özlüyor. Yanıma sokul ve yaşamın zincirlerini aç çünkü onları ayaklarımda sürümekten bıktım. Ey benim güzel Ölüm Meleğim! Gel artık ve onlara meleklerin dilini anlatmaya çalıştığım için bana yadsıyarak bakan komşularımdan uzaklara götür beni. Acele et ey barışçıl Ölüm Meleği! Ve onlar gibi zavallı olmadığım için beni bu izbeliğin bir köşesine terk etmiş olan kalabalıktan uzaklara taşı. Gel ey barışçıl Ölüm Meleği! Ve beni beyaz kanatlarına sar çünkü dostlarım bana ihtiyaç duymuyorlar. Ey Ölüm Meleğim! Kucakla beni, sevgi ve merhamet dolu; hiç bir zaman bir ana öpücüğünü tatmamış bir kız kardeş yanağına değmemiş, bir sevgilinin parmak uçlarını öpmemiş olan şu dudaklarıma dudakların değsin, bırak...
Gel al beni, ey sevgili Ölüm Meleğim" diye yalvardı.
Halil CİBRAN - Bir Ozanın Ölümü Onun Yaşamıdır.
Sf. 14
Bir amatör Şairin kaleminden
Bilemezsin
Bir senaryoyu okuyorum tek düze
Sere serpe bir hatıra seçiyorum gönül sayfamdan
Adına sen diye başlıyorum bütün hüzünlerin
Ve git gide hırçınlaşıyor yağmurlar içimde
Kasırgalar koparken zihnimin seni sakladığım kuytularında,
Ucu bucağı olmayan bir tutkuyla,
Yanmış parmak uçlarımda geliyorum koynuna
Korkma.
Aciz ve bitap düşmüş
Eve girdiğimizde önce şaşkın bir vaziyette odanın ortasında kalakaldım. Evimi daha önce görmüş olması bir yana birlikte yaşadığımız onca şeyden sonra bile böyle hissediyor olmam çok tuhaf. Komik ama erkek arkadaşını ilk defa evine çağıran liseli bir kız gibi mahcubum.
Jamie hala spada bu durumda ev tamamen bize kalıyor. Damien da benim
Sayfa 149
Tasha, bir elinin parmak uçlarıyla kendi kalbine, diğer elinin parmak uçlarıyla da Alyana'nın kalbine dokunurken gözlerinden yaşlar aktı.Ardından,elleri buluştu." Sen benim en iyi arkadaşımsın,"diye fısıldadı, aklındaki kelimeler başka bir şey söylese de... Hepsi kalması için Alyana'ya yalvarmak istiyordu.
Sayfa 111Kitabı okudu
Paravan yukanda derken sesim öyle kısıktı ki duyup duymadığından bile emin değildim.
Külotunu çıkar.
Demek ki duymuş.
Ya sana çoktan çıkardığımı söylersem?
Ben insanların arasındayım Bayan Fairchild. Bana işkence etme.
Asıl sen bana işkence ediyorsun diyerek öfkelendim
Tamam. Şimdi külottan tamamen kurtul.
Eteğimi kaldınp külotu
Sayfa 34
Beni kolumdan yakaladı ellerini çıplak tenimde hissetmek kalbimin gümbür gümbür çarpmasına neden
olmuştu.
Kendini yaralamadan ayağındakileri çıkarsan iyi olacak.
Asla. Partiden ayakkabısı olmadan çıkacak bir kız değilim ben ‘
Sen bilirsin. Elimden tutarak beni kadife şeritle ayrılmış koridora doğru götürüyor. Ayağımın ne kadar
ağrıdığını
Sayfa 28
Yalnız değiliz
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Sayfa 20 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
