zeynep

çünkü Aureliano Segundo’nun en nefret ettiği şey, değişiklikler yüzünden yaşantısını kargaşaya sokmaktı.
Sayfa 305Kitabı okudu
Reklam
bunları üzerlerinde hiçbir yargıya varmadan düşünüyordu. çünkü başka bir şey düşünmesine olanak kalmadığından beri, kaçınılmaz anıların duygularına dokunmaması için katı düşünmeyi öğrenmişti.
Sayfa 298Kitabı okudu
günlük gerçeklerin, olayların elinden kayıp gidiverdiğini duydukça, “şimdiki zamanda yıllar eskisi gibi geçmiyor,” diyordu. Ursula eskiden çocukların büyümesinin çok zaman aldığını sanırdı. bu düşüncesini kanıtlamak için kendi çocuklarının geçmişini hatırlaması yeterliydi. (…)
Sayfa 275Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
Albay, bir sabah Ursula’yı kestane ağacının altında, ölmüş kocasının dizlerine sarılmış ağlar buldu. yarım yüzyıldır açık havada kalmaktan yıpranmış güçlü ihtiyarı, koca evde tek göremeyen Albay Aureliano Buendia’ydı. Ursula, “babana merhaba desene,” dedi. Albay, kestane ağacının önünde bir an duraladı ve önündeki boşluğun, içinde hiçbir sevgi uyandırmadığını bir kez daha algıladı.
Sayfa 271Kitabı okudu
“bunların hepsi böyle,” dedi. “doğuştan zırdeli.”
Sayfa 208Kitabı okudu
Reklam
Reklam
1,239 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.