Yorgunuyum
tuhaf bir dinlenmenin, yorgunluk olan,
isteksiz yürüyorum ve telaşı içindeyim
amaçsız bir gidişin,
sonuçsuz bir seğirtmenin.
Ve düşünüyorum düşünceler olmadan.
Pavese'yi öldüren ilaçların hepsini içtim
Uyudum sabaha kadar - o kadar
Pavese'yi öldüren acıların hepsini yaşamadım
Bunda, her yağmurda yeni bir insan olmamın da bir payı var
"Gerçeklik insanın şu ya da bu şekilde içinde bir bitki gibi yaşadığı ve yaşayacağı bir zindandır. Bunun dışındaki her şey düşünce, eylem- sadece düşünsel ya da fiziksel bir oyalanmadır."
C. Pavese
Bir şeye ya da kimseye sahip olabilmek için, ona tamamen boyun eğmemeli ya da kendimizden geçmemeliyiz; kısacası, ona olan üstünlüğümüzü korumalıyız. Ama ancak kendimizi bütün benliğimizle verdiğimiz şeylerin tadına varabileceğimiz de hayatın bir yasası.
"Ölüm gelecek ve bana senin gözlerinle bakacak-
eski bir vicdan azabı
yahut saçma bir günah gibi
sabahtan akşama dek
uykusuz, donuk, bizi izleyen ölüm.
Gözlerin dilsiz bir çığlık,
boş bir söz olacak, beyhude bir sessizlik.
Bu yüzdendir her sabah
kendi gözlerini görmen yalnız
aynaya bakındığında ve o gün, ah,
değerli umut, biz de öğreneceğiz
hayat ve hiç olduğunu senin.
Ölümün bir bakışı vardır hepimiz için."
Cesare Pavese