Belki biter dedi bu kitaplar. İçinde bir yerden, hepsini okuyup bitirme ateşi yandı. Kitapları her görüşünde yanan eski ateş. Kaç sayfa eder hepsi? 1000 sayfa ,5000 sayfa, 10.000 sayfa... 1 sayfa kaç dakikada okunur? Yemek ve uyku saatleri çıkarılırsa geriye günde kaç saat kalır? Cumartesi pazar ve bayramlar için daha uzun süre konursa....İstesem yutarım hepsini... Okuldaki günleri aklına geldi. Böyle hırsla eline aldığı kitapların 5-10 sayfasını okuduktan sonra içinin bir balon gibi nasıl söndüğünü hatırladı. Bir kitabı bırakır, ötekine saldırırdı. Bu ümitsizce çırpınış , bütün kitapların yüzüstü bırakılmasıyla sona erer; büyük bir utanç ve hayata dönüş burhanları gelirdi arkasından.
Günaydın..
Pazarın pazar olduğu zamanlar, Kanal D’nin çizgi film kuşağı. Babaların pazar günleri Western film izleme tutkusu, at sesleri ile uyandığımız günler, anneee diye bağırıp salçalı ekmek istemeler, mahalle maçları, camda komşu kızı. Ne güzel günlerdi be. Şimdi pazarlar bile pazartesi gibi..
Cemiyet-i 1k
Roman kadar sevdiğim hiçbir şey yok. Tanrı bilir, pazar günleri bir köşecikte oturmaktan ne kadar hoşnutum.
Bu karmaşayı yaşayan bi ben değilmişim :D
Eğlenmek için sadece cumartesileri vardı; pazar günleri pazartesiye fazla yakın oldukları için çok sevilmiyordu.
Kısacası yedi insan gününden yalnızca bir tanesi bir şeye benziyordu.
"Bilir misin, yüceler yücesi Tanrı,
Şarap ne zaman coşturur içenleri?
Pazar, pazartesi, salı, çarşamba, perşembe,
bir de cuma, cumartesi günleri."
Belgesel Önerisi: Anadolu Arkeolojisi
Tarihe, kültüre, sanata, mimariye ve en çok da arkeolojiye ilgisi olanlara önermek istiyorum bu belgesel serisini. Alanında uzman arkeolog Ümit Işın'ın hazırlayıp sunduğu Anadolu Arkeolojisi, her hafta pazar günleri saat 18.30'da TRT 2'de yayımlanıyor. Bugüne dek 110 bölüm yayımlandı ve tüm bölümlere TRT İzle uygulamasından ulaşmak
Yok canım, bu da yaşamak mıydı yani! Eskiden ancak kürek mahkumlarına gördürülen Tanrı’nın cezası bir işte hayvan gibi çalışıyor, çoğu kez genç yaşında geberip gidiyor, buna karşılık sofrada et yüzü bile göremiyorlardı. Gerçi aç kalmıyor, iyi kötü bir şeyler yiyorlardı, ama yetmiyordu işte, açlıktan ölmeyecek kadar besleniyor, üstelik gırtlağa dek borca batarak, sanki şu bir lokmayı da alınlarının teriyle kazanmıyorlar, ondan bundan çalıyorlarmış gibi sürekli bir polis korkusu içinde yaşıyorlardı. Pazar günleri eğlenecek yerde, yorgunluktan bitkin bir halde yatıp uyuyorlardı. Biricik eğlenceleri ya gidip fıçı gibi içmek ya da karılarının karnını bir kez daha şişirmekti; bira göbek yapıyor, çocuksa büyüdü mü insanın başına dert oluyordu. Yok azizim, yok, çekilir şey değildi bu yaşam...
Sayfa 172 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Pazar
Pazar günleri hayatın intikam günleri.
Neşeli başlasın öyle geçsin diye gayret edildikce insanı koyu bir yalnızlığa anlaşılmaz bir kedere iten günler.
Sayfa 42Kitabı okudu
