ÌNSAN OLABÌLMEK
Gel oğlum. Kalk bakalım tahtaya, sana bir sorum var.
– Buyurun, sorun öğretmenim
– Canlılar kaça ayrılır?
– Dörde ayrılır öğretmenim.
– Bana yanlış gibi geldi ama say bakalım.
– Bitkiler, Hayvanlar, İnsanlar, Çocuklar…
– Çocuklarda insan değil mi oğlum?
– Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim.
– Peki, şimdi yeniden say bakalım.
– Bitkiler, Hayvanlar ve Çocuklar…
– Oğlum, insanlara ne oldu?
– Kalplerinde sevgiyi yeşertip düşünebilenleri hep çocuk kaldılar, diğerleri de hayvanlaştılar öğretmenim...
Alıntı...
Gel oğlum kalk bakalım tahtaya, sana bir sorum var. -Buyurun, sorun öğretmenim -Canlılar kaça ayrılır? -Dörde ayrılır öğretmenim. - Bana yanlış gibi geldi ama say bakalım. -Bitkiler, Hayvanlar, İnsanlar, Çocuklar. - Çocuklarda insan değil mi oğlum? -Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim. -Peki şimdi yeniden say bakalım. -Bitkiler, Hayvanlar ve Çocuklar. -Oğlum insanlara ne oldu? -Kalplerinde sevgiyi yeşertip düşünebilenleri hep çocuk kaldılar, diğierleri de hayvanlaştılar öğretmenim... /Anonim
"İyi ki öğretmenim" dedirten, başıma gelen tatlı bir anımı sizlerle paylaşmak istiyorum.Küçük bir kasabada okul öncesi öğretmenliği yapmaktayım.Öğrencilerime okula geliş ve gidişlerinde annelerinin yanında kardeşleri de refakat ediyorlar.Bu esnada küçük kardeşlerin sınıfın önüne gelip meraklı gözlerle içeriyi süzüşleri gözümden kaçmıyor.Onlarla hemen iletişime geçiyorum, o an için elime geçen küçük şeylerden hediyeler veriyorum.Vakit müsaitse o meraklı gözlerin hevesli bakışlarına yenik düşüp biraz sınıfta vakit geçirmelerine izin veriyorum.Hal böyleyken,ders esnasında kapı açıldı ve gelen evde sıkılmış küçük kardeşlerden bir tanesi,tereddütlü gözlerle:
-Öğretmenim,ben geldim,kendim geldim...
-Nasıl yani annenin haberi yok mu?
-Yok,kaçtım geldim ben...
-Tamam geç otur bakalım.
Sonrasında annesini aradım;
-"Küçük oğlunuzdan haberiniz var mı?" diye sordum.
-Onu arıyoruz dedi telaşlı kadın.
-Peki aramayın o burada,kendisi geldiğini söyledi o yüzden aradım.
-Tamam hocam biraz kalsın çıkışta ikisini alayım,olur mu? dedi.
Kabul etmiştim.
Çıkış saati iki çocuğunu da almaya gelen kadına dedim ki:
-Okuldan kaçıp eve gideni duymuştuk da evden kaçıp okula geleni ilk defa gördük...
Daha neler göreceğiz vesselam...
Ziya Hurşit'e bir selam...
Hakan Günday paranoyası nedir? Bilenlere kocaman sarıldım. Bilmeyenler, gelin biz böyle devam edelim.
Paranoya bildiğiniz paranoya, peki Günday ne alaka? Açıklayayım.. Kitapları bitirdikten sonraki sindirim süresi boyunca ve hatta hayatınızın kalan kısmında nereye baksanız yazar tarafından aydınlatılmış-ya da karartılmış mı demeliydim?-
Öğretmeni soruyor çocuğa :
- Canlılar kaça ayrılır ?
- Dörde ayrılır öğretmenim “ diyor çocuk..
- Bana yanlış gibi geldi ama say bakalım...
- Bitkiler, Hayvanlar, İnsanlar, Çocuklar...
- Çocuklar da insan değil mi oğlum ?
- Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim...
- Peki, şimdi yeniden say bakalım...
.
- Bitkiler, Hayvanlar ve Çocuklar...
- Oğlum insanlara ne oldu ?
- Düşünebilenleri hep çocuk kaldılar, düşünemeyenleri de hayvanlaştılar öğretmenim...
Öğretmeni soruyor çocuğa:
- Canlılar kaça ayrılır?
- Dörde ayrılır öğretmenim “ diyor çocuk..
- Bana yanlış gibi geldi ama say bakalım...
- Bitkiler, Hayvanlar, İnsanlar, Çocuklar...
- Çocuklar da insan değil mi oğlum?
- Haklısınız, o zaman canlılar üçe ayrılır öğretmenim...
- Peki, şimdi yeniden say bakalım...
.
- Bitkiler, Hayvanlar ve Çocuklar...
- Oğlum insanlara ne oldu?
- Düşünebilenleri hep çocuk kaldılar, düşünemeyenleri de hayvanlaştılar öğretmenim ...