Belki gece, yıldızlar arasında kaybolmuş duygularımızı dinler. Belki rüzgar, sana olan özlemimi taşır rüyalarına. O karanlık saatlerde, yıldızlar senin adını fısıldar, ve benim sevgim, geceye gömülür. Kim bilir, belki bir gün gece seni bana geri getirir, ve o zaman, yıldızların altında buluşuruz.
Çünkü içim, makul bir saatte uyuyabilecek kadar huzura kavuşmadı henüz... öyle zaman olur ki odada yalnızken bile 'yok oluverir' insan, kişi yaşarken ölebilir.