penaber
@penab2r
lisans
Vaiz sokağı numara 70
482 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Yaşanmamışlık ne kadar çoksa ölüm korkusunun da o kadar şiddetli olduğuna defalarca şahit oldum.
"Çocukluk! Çocukluk, hayatta gördüğüm en talihsiz, en korkakça şey. Benimkini neyle olsa değişirdim."
Keşke, diyorum
İnsan insanı hiç tanımasaydı!
Okur Takip Önerileri
Yas bitti, dediler
Yas tutsaydım, dedim
Ben de unuturdum.
Ömür Hanım
Ben hâlâ ölüme inanmıyorum!
İnsanın dudaklarından önce kirpikleri gülecek.
Annem sık sık, "İnsan mutlu olduğu sürece, fakirlik utanılacak bir şey değildir," derdi.
İnsan yalan söyler deselerdi, anlamazdım. İnsan ölür deselerdi anlamazdım. Bir çocuğa ölümü sordun mu hiç? Bilmez. İyi ki. Büyüyemezdi yoksa. Ben ne zaman öğrendim bilmiyorum.
Bir ben mi
Hatice diye diye...
Ölüm, senin de
Yalnızlığın değil mi?
Bana dedin ki
Dağlar ne bilsin ölümü
Onlar sadece yaşar.
Bir kenti tanımanın en bildik yollarından biri de insanların orada nasıl çalıştığına, orada birbirlerini sevdiğine ve nasıl öldüğüne bakmaktır.
Bütün cinayetlerin sorumluluğu tapma gücündedir: Bir tanrıyı yakışıksızca seven
kişi, başkalarını da onu sevmeye zorlar, buna razı olmazlarsa
onları yok etmeye de hazırdır.
''Bir kadın alıp da başka kadın yüzüne bakmamış bir tek erkek göstersene!"
"Bunu gece günlüğüme yazacağım."
"Neyi?"
'Ateşten yananın ateşe doymadığını."
Derler ki kadınlar kulaklarıyla, erkekler gözleriyle severmiş.