Sanırım on üzerinden on vermediğim bir Sarah J. Maas kitabı olmayacak. Peri Yüce Kraliçemin önünde diz çöküyorum. 420'li sayfalardayken kitabın puanının ona yükseldiğini biliyordum. Son 140 sayfa dehşet vericiydi, iyi anlamda elbette. Beklemediğim şeyler oldu. Serinin bu noktadan sonra nasıl devam edeceği şu an kafamda bir soru işareti. Ama
Yazmayacağım diyorum, içimde bir kıpırtı, bırak lan diyerek seviye düşürüyorum, yine de olmuyor. Sen nasıl adamsın kardeşim. Bu kalınlıkta bir kitabın içine nasıl bu kadar çok şeyi sığdırabiliyorsun. Bir de basit görünümlü derin derin cümleleri nasıl kuruyorsun, o aforizmalar yok mu, şaşkınım. Okurken çok mutlu ettin beni, bazen istemsiz elimi
