kitaba ilk başladığımda hiç sevememiş ve okuyamamıştım yarım bırakıp uzun bir ara verdikten sonra okumaya başladım ve severek okuduğum bir kitap oldu. japonya'lı yazarın yaşamı boyunca insanlardan korkan kaçan ve kendince geliştirdiği tekniklerle hayatı yaşamaya çalışmasını anlatmış. defalarca başarısız intiharlarıyla bir itiraf ben romanı aynı zamanda... uzun yıllar boyunca yazdığı itiraf ve mektuplarının finali. "başkalarına karşı sen ile yalnızkenki sen arasındaki
uçurum" (ingmar bergman'ın persona filminde geçen bir replik)
tam olarak bu kitap için kurulmuş bir cümle bence. çünkü kitap boyunca insanlığı ve kendinizi sorguluyor, yaşamınızdaki 'soytarılıklarınızı' düşünüyorsunuz.
yazar bu kitabı yazdıktan sonra 1948’de metresiyle birlikte suya atlayarak intihar etti. ölümünün üzerinden bunca sene geçmesine rağmen, japonya’da hâlâ ilgi gören bir yazardır. eserlerinin çoğunluğunda yalnızlığı ele alır. yalnızlık ön planda iken insanın arayış içinde olması ve insanın varoluşunu, içe dönüklüğünü yani temelde insanı ele alır.