ÖZGE AKTAŞ
@pesimist93
Banking and İnsurance
Lisans
Kocaeli
Kocaeli
2 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
ÖZGE AKTAŞ tekrar paylaştı.
Sevmenin çok az çeşidi vardır gönül raflarında. Birini ya da bir şeyi seversiniz ya da çok seversiniz ama iş sevmemeye gelince sonsuz seçenek vardır önünüzde: İster gıcık olursunuz, iğrenirsiniz, tiksinirsiniz, hatta sık sık nefret bile edersiniz. Ne yazık, ne yazık insan sevmeme çeşitlerine harcıyor mesaisinin çoğunu. Oysa sevin dedi Tanrı. Adı sevgili olanlar bile karşılık istiyor kalbinin atış hızına! Ben seni seviyorum ama dur bakalım sen de beni, benim seni sevdiğim kadar seviyor musun? Önce sizi sevmeyenlerden başlayın işe. Karşılık istemeden pazarlıksız sevin, sizi seveni de sevmeyeni de.
ÖZGE AKTAŞ tekrar paylaştı.
"Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondum da oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım..Kelimeler... Kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.."
ÖZGE AKTAŞ tekrar paylaştı.
Ev halkı bugün erkenden, hep beraber gezmeye gittiler. Ben keyifsizliğimi bahane ederek evde kaldım. Sabahtan beri bunları yazıyorum. Ortalık kararmaya başladı. Hâlâ gelmediler. Fakat birazdan gülüşüp bağrışarak sökün ederler. Benim bunlarla
münasebetim nedir? Aradaki bütün bağlar, ruhlar beraber olmadıktan sonra, ne ifade ederler? Senelerden beri hiç kimseye bir tek kelime söylemedim. Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir? Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?
Sayfa 159Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
