Düşlerimdeki insanlar bana daha yakın...
Sayfa 113 - e-kitap
“nice limanlara yanaşacak gemiler var elbette, ama hiçbiri hayatın ıstırap vermez olduğu limana varamayacak, her şeyi unutabileceğimiz bir rıhtım da yok. üstünden çok zaman geçti bunların, ama benim hüznüm hepsinden eski.”
Reklam
Ben ölürsem kimse beni özlemez; Dünden beri şehir değişti, demez kimse.
Perişanlımdan yapılma uzun kaputuna sıkıca sarılmış, garda bir bankta kıvrılmış uyuyor kendimi beğenmişliğim...
Durmaksızın düş kurarak, yapılmadık iş bırakmam ;karşımdaki konuşan kişinin yüzündeki mimikleri en ince ayrıntısına kadar yakalarım, cümlelerindeki milimetrik sapmaları fark ederim; ne var ki, duyduğum halde aslında onu dinlemez, bambaşka şeyler düşünürüm ve aramızda geçen konuşmadan en az anımsadığım, o sırada sarf edilen sözcükler olur-hem onunkiler hem benimkiler. İşte bu yüzden ,bir ettiğim lafı bir daha eder, cevabını aldığım soruyu tekrar sorarım sık sık; buna karşılık, sonradan aklımdan uçup giden bir şeyi söylediği sırada karşımdakinin yüz hatlarının gerilişini ya da daha önce anlattığını unuttuğum bir hikaye anlatırken, beni yalnızca gözleriyle dinleyişini, fotoğrafını çekmiş gibi, 3-4 sözcükle tarif edebilirim. İki kişiyim ben-ikisi de ortalarındaki mesafeyi koruyor, aralarında hiçbir bağ olmayan siyam ikizleri bunlar...
Reklam
Her şey ilgimi çeker ama hiçbir şey beni avucunda tutamaz..
Reklam
Hissettiğimi söylemeye çalışıyorum Hissettiğimi kendime söylemeden
GERÇEK OLABİLİRMİ
Duygularımızı dışa vurduğumuzda onları gerçekten hissetmekten çok, hissettiğimize kendimizi ikna etmeye çalışıyoruzdur
Hayat, minik darbelerle, küçük iğnemeler ve aralıklarla canımı acıtıyor.
GECEYE BİR SÖZ BIRAKAYIM......
Başkalarıyla birlikte hareket ettiğimde en azından bir şeyi kaybetmiş olurum: tek başına hareket etme imkanımı. Başkasına içimi döktüğümde sanki büyümüşüm gibi gelir, oysa aslında küçülmüşümdür. Başkalarıyla yaşamak ölmektir. Benim için sadece öz bilincim gerçektir.
1,500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.