Böylece döner durur raylarda
Eğlendirmek için aklımızı
Kalp adını verdiğimiz
O küçük oyuncak tren.
Duman duman tükettim hayatımı.
Ne kadar belirsiz gördüklerim, okuduklarım.
Bilinmeyen bir dilde bana gülümseyen
Açık bir kitap dünya.
İnsanları sevmeyiz... Sevdiğimiz; birisi hakkında oluşturduğumuz fikirdir... Uydurduğumuz bir kavramı aslında kendimizi severiz...
Yüreğimin tam ortasında büyük bir yorgunluk var...
Şu sıradan "nasılsınız?" lafını affedilmez bir kalabalık olmaktan çıkaran şey varsa, o da genellikle zaten içinin boş, samimiyetsiz olmasıdır.
Sayfa 636Kitabı okudu