“Halbuki gerçekten dinleyen kişiler kelimenin esasını anlatıcının gözlerinde bulurlar. Ağızdan önce göz söyler, odaklanır veya titrer, kısılır veya irileşir, gölgelenir, sulanır, parıldar, kelime sonra gelir. Göz donuk, buna rağmen kelime haddinden fazla sıcaksa, anlatının manası ister istemez sapmaya başlar.”