Büyük bir hastalık geçirmeyenler ,her şeyi anladıklarını iddia edemezler.
Çünkü susmak cevapların en fenasıdır.
Sayfa 254Kitabı okuyor
Galat rüyet, galat-ı rüyet. Tamam, değil mi? Yani insanı hep yarım görüyoruz. Ya onu seviyoruz, birinci realitesi içinde; ya nefret ediyoruz ondan, ikinci realitesi içinde. Fakat nefretimiz esas. Çünkü onun birinci realitesini kendi hayalimiz sanıyoruz ve aşkta hayal kırıklığına uğrayınca, bunun, hakikatte, ikinci realiteye çarpan birincinin kırıklığı olduğunu anlamıyoruz.
Sayfa 370Kitabı okuyor
Çünkü erkek o değil mi? Erkeksin sen . Kızlarla istediğini yaparsın. Fakat rezil değilsin. Namus bayrağısın. Şahikalarda sallanan muhterem ağabey, rezil benim değil mi?
Sayfa 369Kitabı okuyor
-Sil diyorum bu damgayı. Sil. Alnımda kalmasın ağabey?
-Silemem.
-Niçin? -Ben vurmadım onu.
-Kim?
-Cemiyet.
Sayfa 368Kitabı okuyor
Affetmiyor insanlar. Sokak kızlarını affedebilirler. Fakat beni affetmiyorlar. Okutmuşlar beni. Zekama güvenmişler. Onlar affetseler bile ben isyan ediyorum kendime. Ben tahammül etmiyorum. Ben kendimi cezalandırmakta herkesten daha adil ve kuvvetli olmak istiyorum.
Sayfa 368Kitabı okuyor
Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır ;
Zaman insanları değil, Armutları olgunlaştırır..
Mümkün olduğu kadar az vakası olan kitap ve hayat istiyorum.
Sayfa 102Kitabı okuyor
"Kaderin şoförü sensin.
Emin ol.
Onu dram istikametine sürme.
Biraz gül, yahu!
Değmez vallahi bu dünya."
-Sen çok ciddi adamsın ! dedi .
Hayret ettim .Sessiz ,uslu oturuşuma mı telmih ediyordu.
"...kendi kendini aldatmak, başkalarını kandırmak kadar basit değildir ve insan kendi içindeki adaletten ürkmeye başlar."
Sayfa 16 - AlkımKitabı okuyor
Biraz gül, yahu! Değmez vallahi bu dünya.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Ben onun münzevi kalbine uzaklardan seslenmek için , kulaklarının içine en güzel hislerimi fısıldıyorum.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Dünya bu kadar meraka ve heyecana değer mi?
Sayfa 26Kitabı okuyor