İMAM-I RABBANÎ HAZRETLERİ (K.s.)
İmam-ı Rabbani (kuddise sirruh) Hazretleri, 1564 yılında, Hindistan'ın Serhend beldesinde dünyaya gelmiştir. Asıl ismi Ahmet'tir. Hazreti Ömeru'l-Faruk Efendimizin (r.a.) neslinden geldiği için "Farukî" diye anılmıştır.
Babası ve dedelerinin hepsi, zamanlarının büyük âlimleri idi. İlk hocası, babasıydı. Küçük yaşta Kur'an-ı Kerim'i ezberledi. Daha sonra ilim tahsili ile meşgul oldu. İlminin çoğunu babasından öğrendikten sonra zamanının en meşhur âlimlerinden dersler aldı. Henüz on yedi yaşında iken kelam, tefsir, mantık, matematik, fen gibi ilimlerin hepsinden icazet (diploma) aldı. Memleketine dönünce talebeler yetiştirmeye başladı.
Her bir taraftan, onun ilminden ve feyzinden faydalanmak için talebeler gelmeye başladı. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) sünnetini yaşatmak ve kuvvetlendirmek için gayret etti. Talebelerini her zaman Peygamber Efendimizin (s.a.v.) sünnetini yaşatmaya ve her şeyi sünnete uygun olarak yapmaya teşvik ederdi. Zamanın padişahlarına ve idarecilerine de mektuplar yazarak dine ve sünnete sımsıkı sarılmaya teşvik etmiş, birçok âlim yetiştirmişti.
Gece ibadetlerinde kolaylık için, yatsıdan sonra hemen yatmayı tavsiye ederlerdi. Kendisi de yatsı ve vitir namazını kıldıktan sonra hemen istirahat eder, uyumadan önce de okunması gereken ayet-i kerimeleri ve duaları okurdu. Özellikle cuma ve pazartesi günlerinin gecesinde ve gündüzünde salevât-ı şerife'yi çok okurlardı.