Bizim gibi ülkelerde, Batılı bir düşünürden alıntı yapılmadan ne bir makale ne bir tez yazılabiliyor. Diğer yandan yapılan tezlere ve makalelere Kur’an’ı Kerim’den, Peygamberimizden, İmam-ı Azamdan, Gazali’den veya diğer âlimlerden bir alıntı yapılamıyor yahut bir atıf konulamıyor. Kant’tan, Descartes’ten veya Hegel’den bir alıntıyla konuşmayı zenginleştirmek bir hadis ya da ayet vererek zenginleştirmekten daha ilginç oluyor, daha çok alıcı buluyor. Hegel’li, Heidegger’li sohbet iklimi İbrâhim Hakkı Erzurûmî’li, Beyazid Bistâmî’li veya Ebu’l-Hasan Harakânî’li sohbetten daha bilimsel algılanıyor. Bu durum en hafif tabirle bu ülkede yaşayanlar için ayıp bir şeydir. Bu ahval zihinsel bir çöküşün, sömürgeleşmenin açık ve seçik bir göstergesidir.
Prof İsmail Aydoğan