#artemisaşkına Çok eğleniciz nambır 17, deyip kandırdılar kızı. Bindiği otobüsü ateşe verdiler 'katliam taym' dediler. Sonra 17 nambır defalarca kaçmaya çalıştı, oradan oraya savruldu. Tamam, bu kadar eğlenceli değil, eğlenceli olan benim.
Tamam, baştan alıyoruz. Defne'nin hayali Okulu bittiğinde çok iyi bir oyuncu olmaktı. Ailesinin yanına dönmeden araştırma yaptığı konu ve herkesin önünde profesöre sunuyor (sanırım profördü) onu da seri katillerin psikolojisi üzerineydi. Ne kadar tatlı kız, değil mi? Sonra hazırlanıp yola koyulmaya niyetleniyor ama sadece niyetle kalıyor. Yolda tlf ile oynarken kazaya sebep oluyor (Evet, tlf ile oynamayın) tlf mefta Üstelik karakolda günü bitiyor ve Öğrenci evine dönüyor nokta ertesi gün tekrar Yola çıkıyor ama bilet kalmamış. Son anda nasıl oluyorsa yazılıyor. Evet, 17 numaralı koltuk onun
Gecenin ilerleyen saatlerinde otobüs bir grup maskeni manyak tarafından durduruluyor nokta ve Pikachu gibi 17 numara Defne seçiliyor nokta diğer yolcuların hepsi yanarak ölüyor. Seri katil psikolojisi inceledin he mi? Al sana sürü manyak, Defne!
Devamı kitapta ama sorular var: Neden 17 numara? 17 ile planlarını? Kim bu manyaklar?
Dehşet ile okudum yazarın kafayı merak ettim. stockholm sendromu, empati vs bekledim. Yoktu, olsaydı kötü not alırdı benden. Defne sonuna kadar savaştı ve sonda ben bile üzüldüm Çünkü çözülmemiş Gizemler hâlâ kitapta. O halde kitabın devamı acil gelsindi!
Efendim şiddet unsurları sebebiyle hikaye YETİŞKİN içerikLİdir! Dehşet ve ibrette benden 10 puan aldı!
Küçük Prens
Antoine de Saint-Exupéry
Küçük prensi bilmeyen yoktur, tilki ile arkadaşlığı olsun, çizmiş olduğu fil'i yutan boğa yılan resmi olsun filan filan öyle gidiyor işte.
Hepimizin yanlışlarını, hayal gücünü, bakış açısını ve tabii ki sevgiye ihtiyaç olduğumuzu öyle güzel anlatmış ki her okuduğum da yeni şeyler öğrendiğim kendime böyle olmamak için söz verdiğim ve başucu kitabı yaptığım bir eser.
Hepiniz kitapla kalın, iyi okumalar. :)
