Olup bitenlere bir çırpıda alışmak benim için hakikaten çok zordu... Daha düne kadar Elif’in yanında olabilmek için çıktığım bu yolculukta, şimdi nereye vardığımı kestiremeyecek kadar savruktum.
Rüyalarımda koşuyorum kavuşmak için sana. Üstelik kan ter içinde kalarak soluk soluğa. Sokak başlarını aşan ruhum İstanbul olup yansıyor suretine. Söylesene sevgili, sen mi şiirsin, yoksa bu şehir mi dizelerdeki o sihirli sözlere?
~
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu
Dünya birine kalacak olsaydı Süleyman’a kalırdı
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı
Çıkmadık canlara derman bulurdu
Lokman Hekim ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz
Umudumuz hep Allah’tandı.
Derdimize “yüksel” dedik, “İstediğin kadar yüksel!”
Nasıl olsa geçmeyecek misin?
Zalimlere “güçlen” dedik, “Dilediğin kadar güçlen!”
Nasıl olsa düşmeyecek misin?
Öyle oldu, olacak.
Bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde
Ama günü geldiğinde iyilerden taraf olacak.
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu
Dünya birine kalacak olsaydı Süleyman’a kalırdı
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı
Çıkmadık canlara derman bulurdu
Lokman Hekim ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz
Umudumuz hep Allah’tandı.
Derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel!
Nasıl olsa geçmeyecek misin?
Zalimlere güçlen dedik, dilediğin kadar güçlen!
Nasıl olsa düşmeyecek misin?
Öyle oldu, olacak.
Bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde
Ama günü geldiğinde iyilerden taraf olacak.
İLHAN DİLEK